Βολές κατά της Έλενας Ακρίτα εξαπολύει η γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ Μαρία Συρεγγέλα για την επίθεση της βουλεύτριας Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ στη δημοσιογράφο Κατερίνα Παναγοπούλου με αφορμή τις ενδυματολογικές επιλογές στη δεξίωση για την 50ή επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο.
Όπως αναφέρει η Μαρία Συρεγγέλα, «μια εβδομάδα αργότερα οι τοξικές επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζονται και κατά δημοσιογράφων. Η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα επιτίθεται με χυδαίο τρόπο σε γυναίκα δημοσιογράφο για τις ενδυματολογικές της επιλογές».
Συνεχίζει λέγοντας πως «υπαινίσσεται δε το ανήκουστο: ότι η αντικειμενικότητα και η αξιοπιστία της δημοσιογράφου, συνδέονται με κάποιο τρόπο με τα ρούχα που φοράει! Είναι αδιανόητο να εκφράζονται τέτοιες απόψεις από μια βουλευτή Επικρατείας και θεωρώ αυτονόητη την καταδίκη τέτοιων απόψεων από σύσσωμο τον πολιτικό και τον δημοσιογραφικό κόσμο».
Κατά την ίδια «οι συγγνώμες δεν μπορούν να καλύψουν το δόγμα του «πολακισμού» που έχει κυριεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ».
Καταληκτικά η Μαρία Συρεγγέλα τονίζει: «κυρία Ακρίτα είστε σίγουρα αναπληρώτρια τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, αρμόδια για τα δικαιώματα και την ισότητα;».
Σημειώνεται ότι η Έλενα Ακρίτα επιτέθηκε στη δημοσιογράφο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τονίζοντας πως «δεν ξέρω ποια είναι, αλλά λογικά τη ντύνει η υπερκομψη Μαρέβα. Η πετσετούλα στο μπούστο συνδυάζεται τέλεια με το ασορτί τραπεζομάντηλο στη φούστα. Όμορφη πινελιά η χρυσή τσάντα από έναν αρραβώνα που άφησε εποχή το 2012 στην Ανω Πεσκανδρίτσα και βιντατζ πέδιλα της Μάρθας Καραγιάννη από το κάτι να καίει».
Επανήλθε αργότερα λέγοντας πως «όταν δημοσιογράφος (όπως μαθαίνω τώρα, δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις στο Μεγκα) φοράει κάθε χρόνο αποκλειστικα και μόνο τα ρουχα που σχεδιάζει η γυναίκα του πρωθυπουργού, τότε υπάρχει πολιτικό θέμα κι αφορά στην αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της. (Αν είχε διευθυντή τον Λέοντα Καραπαναγιωτη θα τής έκανε δριμείες παρατηρήσεις. Αλλά αυτές οι εποχές περάσανε…) Κι αυτό γιατί στην συγκεκριμένη δεξίωση εκπροσωπει – και δη στη γιορτή της Δημοκρατίας – το Μέσον στο οποίο εργάζεται κι όχι τον εαυτό της. Στη ζωή της μπορεί να φοράει ό,τι θέλει και κανείς δεν έχει δικαιωμα να την κρίνει. Εγώ βλέπετε, διδάχτηκα δημοσιογραφία από μεγάλους Δασκάλους όπως ο Γιάννης Καψής, ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, ο Γιώργος Ρωμαίος κ.α. Άγνωστα ονόματα για σας, φωτεινοί φάροι για μας. Είχαμε την Ελένη Βλαχου της Καθημερινής, είχαμε τον Σεραφείμ Φυντανίδη στην Ελευθεροτυπία. Οι περισσότεροι πετσωμενοι που «δημοσιογραφούν» σήμερα δεν θα περνούσαν ούτε το κατώφλι ιστορικών εφημερίδων. άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά. Όσο για το αισθητικό σκέλος, όχι δεν μου αρέσει καθόλου, και ναι αγαπημένος μου σχεδιαστής είναι ο Βασίλης Ζούλιας απλώς τα ρούχα του είναι πολύ ακριβά. Καθένας με την αισθητική του. Και κάτι τελευταίο – γιατί το άκουσα κι αυτό. Δεν ζηλεύω τα νιατα της. Τα δικά μου ζηλεύω».
