Σε τρία μέτωπα δοκιμάζονται οι κυβερνητικές αντοχές και η εσωκομματική νηνεμία, την ώρα που το Μέγαρο Μαξίμου επιζητεί εναγωνίως τη μετεκλογική κανονικότητα.
Οσο το πρωθυπουργικό επιτελείο ρίχνει το βάρος στην επιχείρηση «διορθώσεις αστοχιών – λύσεις στα προβλήματα», τόσο έρχεται αντιμέτωπο με γαλάζια «επεισόδια», μάλλον απρόσμενης έντασης, τα οποία γυρίζουν αλλού τη δημόσια συζήτηση. Εως και φέρνουν την κυβέρνηση σε θέση απολογίας, ενόσω θα ήθελε απόλυτη πρωτοβουλία κινήσεων αξιοποιώντας και την περίοδο ταλαντώσεων για τους βασικούς πολιτικούς αντιπάλους της.
Το «ψυχρό» μέτωπο με τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, το θερμό μέτωπο με τον μέχρι πρότινος υπουργό και επί σειρά ετών κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ Λευτέρη Αυγενάκη και το μονίμως ανοιχτό μέτωπο των κοινωνικών προβλημάτων δυσκολεύουν την κυβερνητική παράταξη στην επιδιωκόμενη – κατά το κλισέ – φυγή προς τα εμπρός.
Επισήμως το Μαξίμου επιμένει να δείχνει ότι είναι προσηλωμένο αποκλειστικά στο τρίτο μέτωπο, το κοινωνικό, ζητώντας φρένο στην εσωστρέφεια και ξορκίζοντας τον κίνδυνο για κρούσματα αποσυντονισμού. Ωστόσο είναι αδύνατον να αγνοήσει τα άλλα δυο, εξού και η έκτακτη πολιτική και επικοινωνιακή διαχείρισή τους, καθώς είναι εκείνα που δίνουν νέα πλήγματα στη γαλάζια εικόνα αποτελεσματικότητας και συνοχής.
Δεν είναι τυχαία η αγωνία στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο για το πώς θα «γράψει» δημοσκοπικά η υπόθεση Αυγενάκη – η καταγεγραμμένη σε βίντεο χειροδικία του διαγραφέντα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ και ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Ηρακλείου σε βάρος εργαζομένου στο «Ελ. Βενιζέλος». Το Μαξίμου ανησυχεί για την επιτάχυνση της φθοράς της δεύτερης τετραετίας από την πρώτη κιόλας φάση της, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ανεβάζει προσωπικά ρυθμούς, θεωρώντας ότι διατηρεί υπεροχή έναντι των αντιπάλων του.
Στο θέμα Αυγενάκη, ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος και με ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, η αντιπολίτευση επικρίνει το Μαξίμου για τον χρόνο και το εύρος αντίδρασης ενώ η κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι δεν χωρούν εκπτώσεις σε θέματα καθημερινής συμπεριφοράς τύπου «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».
Η περίπτωση αυτή, όπως παραδέχονται σε συνομιλητές τους κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, έδωσε πατήματα για νέες μομφές περί κυβερνητικής αλαζονείας.
Και άρα για νέο τραύμα στο κυβερνητικό προφίλ. «Τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Διότι τραυματίζουν συνολικά την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε να χτίσουμε ξανά σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες» είπε ο Μητσοτάκης συζητώντας με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, χωρίς να κατονομάσει τον πρώην υπουργό.
«Τίποτα δεν ενοχλεί τους πολίτες περισσότερο από συμπεριφορές που προβάλλουν μία εικόνα ότι οι πολιτικοί είναι σε διαφορετική συνομοταξία πολιτών, που μπορούν να φέρονται με διαφορετικό τρόπο» ανέφερε.
Και αυτό μερικές ημέρες μετά τις βολές και από το εσωτερικό της ΝΔ για αλαζονεία και για αποστασιοποίηση της κυβέρνησης από τον παλμό των πολιτών. Αυτές καταγράφηκαν τόσο από βουλευτές ενώπιον του Πρωθυπουργού στην κλειστή συνεδρίαση της ΚΟ όσο και στις τοποθετήσεις του Σαμαρά και του Καραμανλή στην κοινή εμφάνισή τους στο Πολεμικό Μουσείο.
«Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έτσι ακόμη και τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρό της, γιατί να μην σας θεωρήσει ο κόσμος αλαζόνες, κύριοι;» αναρωτήθηκε ο Σαμαράς (αναφερόμενος στην περίοδο συζήτησης του νόμου για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών). «Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός (…) φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη, δογματικές αγκυλώσεις, περιφρόνηση για τους πολλούς» είπε ο Καραμανλής (πατώντας γενικώς στο ευρωπαϊκό στερέωμα, με έμμεσες προβολές στο εγχώριο σκηνικό).
Οσο κι αν το Μαξίμου επέλεξε να μη σηκώσει το γάντι στους δύο πρώην, το νεοδημοκρατικό στρατόπεδο έχει στραμμένο την προσοχή στις επόμενες κινήσεις τους.
Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι ο μεσσήνιος πολιτικός με το «ήμουν, είμαι και θα είμαι παρών» προειδοποίησε τους κυβερνώντες για συνέχεια στις πιέσεις εκ των έσω. Αλλωστε κατέβασε τη δική του δεξιά πολιτική πλατφόρμα, αναλύοντας τις διαφοροποιήσεις του, με στενούς συνεργάτες του να απορρίπτουν κατηγορηματικά την παραφιλολογία περί σκέψεων αποχώρησης από τη ΝΔ και δημιουργίας κόμματος.
Προϊδεάζουν όμως για μελλοντικές πύρινες τοποθετήσεις και προφανώς για νέα καταγραφή της διαφωνίας του μέσα από ψηφοφορίες στη Βουλή, ενώ ο ίδιος θέλησε ήδη να πάρει θέση για τα επόμενα πολιτικά διακυβεύματα. «Ποιες πολιτικές συμμαχίες θα συνάψει, αν χρειαστεί, η παράταξη, με ποιους, και σε ποια ιδεολογική κατεύθυνση;» διερωτήθηκε.
Πάντως κυβερνητικά στελέχη διακρίνουν διαφορετικές στρατηγικές από Σαμαρά και Καραμανλή, παρότι στελέχη της σαμαρικής πλευράς υποστηρίζουν ότι οι δύο πρώην είπαν περίπου τα ίδια. Παρότι ο μακεδόνας πολιτικός έχει αποστασιοποιηθεί πολιτικά από την κυβέρνηση αποχωρώντας και από τα γαλάζια ψηφοδέλτια, νεοδημοκρατικά στελέχη διέκριναν αυτή τη φορά υψηλότερους από τους συνηθισμένους τόνους και το σχόλιο με νόημα «τώρα, τι να πω εγώ;» όταν ανέβηκε στο βήμα μετά τα σαμαρικά «πυρά».
Η επόμενη περίοδος θα βρει το Μαξίμου με συνέχεια στην προσπάθεια να δείχνει ότι αλλού είναι το «πραγματικό πεδίο πολιτικής»: στην καθημερινότητα.
Αυτήν ανέδειξε ο Μητσοτάκης και στην πρώτη μετεκλογική επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο. Η κυβέρνηση έχοντας ανάγκη από μικρά και μεγαλύτερα θετικά βήματα σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας κοιτάζει προς την παραδοσιακή πολιτική αφετηρία του Σεπτεμβρίου.
Θα έχουν συμπληρωθεί τότε τρεις μήνες από την εκλογική αναμέτρηση και στόχος είναι το Μαξίμου να ορίσει πειστικά την περιλάλητη «αφετηρία δυναμικής επανεκκίνησης».
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο βλέπουν ότι δεν αρκεί η επαναδιατύπωση δεσμεύσεων, πόσω μάλλον μια υπερπροβολή των κυβερνητικών «επιτυχιών» εφόσον αυτές δεν έχουν πρακτικό αντίκρισμα στους πολίτες.
Απαιτείται, όπως αναγνωρίζουν, νέο αφήγημα με ισχυρά σημεία και ορατό αποτέλεσμα από την εφαρμογή υποσχέσεων, προκειμένου να αλλάξουν το κλίμα αβεβαιότητας, όπως αποτυπώθηκε στη δημοσκοπική μπάρα με το 65% των πολιτών που θεωρεί ότι η χώρα κινείται στη λάθος κατεύθυνση (Metron Analysis/Mega). Είναι ο λόγος που στις 60 ημέρες μέχρι το ορόσημο της ΔΕΘ, ο Μητσοτάκης ζητάει επιμόνως από την ομάδα του «κατανοητό και μετρημένο» λόγο και «δουλειά πεδίου», ειδικά σε πέντε κεφάλαια: οικονομία, υγεία, παιδεία, κράτος και συγκοινωνίες.
