Δεδομένης της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών, ο Εμανουέλ Μακρόν μοιάζει με αυτό που οι Αγγλοσάξονες θα περιέγραφαν ως «dead man walking», δηλαδή ένας νεκρός που συνεχίζει να περπατά, αν και γνωρίζει την κατάληξή του. Καθώς το Σύνταγμα δεν του επιτρέπει να διεκδικήσει την προεδρία για τρίτη συνεχόμενη φορά, η άμμος στην κλεψύδρα του κυλάει επικίνδυνα, απειλώντας τον άλλοτε λαμπερό πρόεδρο με την απόλυτη απαξίωση.
Με τρία χρόνια θητείας να του απομένουν, ο Μακρόν θα πρέπει να κάνει κάποιο θαύμα για να ανατρέψει τα δεδομένα και να αποχωρήσει αξιοπρεπώς από την προεδρία, αφήνοντας κάποια παρακαταθήκη. Ολα τα δεδομένα είναι εναντίον του: είναι πλέον αδύνατο να έχει «δική του» κυβερνητική πλειοψηφία, κάθε πιθανή συμμαχία φαντάζει δυσκολότερη από την άλλη και ο κίνδυνος να μείνει στην ιστορία ως ο πρόεδρος που παρέδωσε τη Γαλλία στην Ακροδεξιά είναι ορατός.
Ομως, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να κάνει και θαύματα. Αλλωστε, πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η εκρηκτική του ανέλιξη, που τον οδήγησε στο Ελιζέ σε ηλικία μόλις 39 ετών;
Στο σενάριο της έλλειψης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ο Μακρόν θα φέρει την ευθύνη της αδράνειας. «Αν προκληθεί παράλυση στην πολιτική σκηνή, όλοι θα βλέπουν τον Μακρόν ως την αιτία του προβλήματος» εκτιμά ο Αρνό Μπενεντέτι. «Θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για την Ε’ Γαλλική Δημοκρατία» λέει ο ίδιος για το σενάριο της αδυναμίας σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης. Αλλωστε δική του ήταν η πρωτοβουλία για διάλυση της Εθνοσυνέλευσης.
«Πρόκειται σίγουρα για ένα χαμένο στοίχημα» τονίζει ο Ματιέ Γκαγιάρ και εξηγεί: «Η ιδέα ήταν να μην προλάβει η Αριστερά να ενωθεί και να προκύψει ένα δίπολο μεταξύ των δυνάμεων του Μακρόν και της Ακροδεξιάς». Ωστόσο, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο φαίνεται πως χάλασε τα σχέδια του γάλλου προέδρου, φέρνοντάς τον σε μια πρωτοφανή θέση αδυναμίας. «Στην περίπτωση που προκύψει μια κυβερνητική πλειοψηφία με όλα τα κόμματα πλην της Ανυπότακτης Γαλλίας και της Εθνικής Συσπείρωσης, θα υπάρξει περιθωριοποίηση του Μακρόν και ανάδειξη της Εθνοσυνέλευσης ως ισχυρού πολιτειακού παράγοντα» προσθέτει ο διευθυντής ερευνών της Ipsos.
Από την άλλη, το σενάριο «συγκατοίκησης» με την Εθνική Συσπείρωση μόνο ιδανικό δεν φαντάζει. Ωστόσο, πιθανώς να αποτελεί και τη μόνη σανίδα σωτηρίας για τον Εμανουέλ Μακρόν. Κι αυτό, γιατί θα μπορέσει να αναδειχθεί ο ίδιος ως αντίπαλο δέος στην Ακροδεξιά, παίζοντας ουσιαστικά ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Σε αυτήν την περίπτωση, ο Μακρόν θα χρησιμοποιήσει το Σύνταγμα εναντίον της Εθνικής Συσπείρωσης, με στόχο να την περιορίσει» λέει ο Αρνό Μπενεντέτι. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και η αναλύτρια του Eurasia Group, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της Κυριακής: «Ο μόνος τρόπος για να σώσει την κληρονομιά του θα είναι να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις που του δίνει το Σύνταγμα».
«Μπορεί κατά κάποιον τρόπο η νίκη της Εθνικής Συσπείρωσης να βολεύει τον Μακρόν, όμως ενέχει μεγάλο ρίσκο: πρώτον, θα κάνει την Εθνική Συσπείρωση ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα και δεύτερον, θα της δώσει την ευκαιρία να αναλάβει την εξουσία και να ακολουθήσει το παράδειγμα της Μελόνι ή του Ορμπαν» καταλήγει ο Ματιέ Γκαγιάρ.
Μένει να φανεί αν ο Μακρόν, σαν άλλος Αστερίξ, θα βρει ένα μαγικό ζωμό για να επανεφεύρει τον εαυτό του, ή αν θα συνεχίσει την πορεία του προς την πολιτική λήθη ως ένας ζωντανός – νεκρός πρόεδρος…
