Η επιβολή κοινοβουλευτικής ποινής στον Λευτέρη Αυγενάκη από τον πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα με οδήγησε στο να του τηλεφωνήσω προκειμένου να μου διευκρινίσει τι αφορά. Η απάντηση, ομολογώ δεν με εξέπληξε. Δεν περίμενα δηλαδή κάτι διαφορετικό, κάτι το συγκλονιστικά διαφορετικό τέλος πάντων. Οπως μου ανέφερε ο πρόεδρος, η ποινή του Αυγενάκη είναι διάρκειας 15 ημερών, αρχομένη από την ημέρα της αποπομπής του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, και είναι μόνο αυτή. Τίποτε άλλο. Δεν συνοδεύεται από πρόστιμο (λ.χ. στέρηση μισθού) ή από άλλες διοικητικές αποφάσεις. Δεκαπέντε ημερολογιακές ημέρες, ήτοι δύο εβδομάδες εργασιών του Κοινοβουλίου, και εν συνεχεία επανέρχεται κανονικά, εφόσον το θέλει, και το επιθυμεί. Αν μάλιστα κόμμα της αντιπολίτευσης προκαλέσει ονομαστική ψηφοφορία επί νομοσχεδίου κατά τη διάρκεια αυτών των δύο εβδομάδων, ο Αυγενάκης θα μπορεί να μετέχει στην ψηφοφορία, για να συνεχιστεί αμέσως μετά η έκτιση της ποινής του.
«Ψιλοπράγματα, δηλαδή» παρατήρησα στον πρόεδρο της Βουλής.
Μου εξήγησε ότι αυτό προβλέπει ο κανονισμός και δεν υπάρχει κάτι άλλο. Φυσικά, μου κατηγόρησε τον Αυγενάκη, ότι με την πράξη του, και τις διαστάσεις που αυτή έλαβε στον Τύπο, πλήγηκε συνολικά η εικόνα της πολιτικής και των πολιτικών.
Οπως ήταν αναμενόμενο, συμφώνησα. Το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» χτυπάει καμπανάκια στο σύνολο της κοινωνίας…
Τους πετάει στον δρόμο (τους εργαζομένους της «Αυγής») ο πρόεδρος Κασσελάκης, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, τους κοροϊδεύει κι από πάνω. Και τους κοροϊδεύει και κατάμουτρα. Πήγαν χθες το πρωί στην Κουμουνδούρου οι συνάδελφοι να διαμαρτυρηθούν, για την άθλια απόφαση, η οποία ελήφθη ελαφρά τη καρδία, και στέλνει στην ανεργία δεκάδες συναδέλφους μας δημοσιογράφους, και πέφτει πάνω τους ο Κασσελάκης. Οποιοσδήποτε άλλος, τι θα έκανε; Θα τους έλεγε, παιδιά μη στέκεστε στον δρόμο, ανεβείτε στο γραφείο μου, να συζητήσουμε το θέμα, και να δούμε τι προοπτικές υπάρχουν προκειμένου να βρεθεί μία λύση και να μη βάλω οριστικό λουκέτο στην εφημερίδα. Οχι.
Εκεί στον δρόμο, άρχισε να τους μιλάει. Κι εκεί στον δρόμο, πρώτα τους είπε ότι δεν ήταν δική του απόφαση το κλείσιμο της εφημερίδας, αλλά περίπου ότι εξαναγκάστηκε να το επιβάλει, διότι αυτός το βρήκε έτοιμο, και δεύτερον – και πιο εκκωφαντικό ψέμα – τους είπε το γνωστό mea culpa γιατί δεν συναντήθηκε μαζί τους προηγουμένως. Θεραπεύεται το κλείσιμο με ένα mea culpa; Δεν θεραπεύεται. Αρα, γιατί τους το πετάς ως ξεροκόμματο ρε φίλε, και οι άνθρωποι τρελαίνονται;
Σε κάθε περίπτωση, τίποτε δεν προέκυψε έστω κι από αυτή τη συνάντηση στο πόδι. Η εφημερίδα κλείνει…
Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Η ΝουΔου εκδίδει ανακοίνωση προκειμένου να απαντήσει στον ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του Αυγενάκη, και λίγο-πολύ τους εγκαλεί: πώς μπορείτε να μιλάτε εσείς, που έχετε στους κόλπους σας τον «αψύ Κρητικό» κ.λπ. κ.λπ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταπαντά στη ΝουΔου, αλλά το κάνει για λογαριασμό του ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης. Αυτός άλλωστε έχει εισπράξει και τη μομφή. Απαντά μέσω Facebook (φυσικά) και με κείμενο που αποπνέει από μακριά μυρωδάτη… τσικουδιά. Γράφει μεταξύ άλλων, το «αψύ» παλικάρι απευθυνόμενος «προς Μητσοτάκη, Μαρινάκη, Σκέρτσο και λοιπούς του Μαξίμου, που ΠΑΛΙ αναφέρθηκαν σε μένα με τη διαγραφή του Αυγενάκη!!»:
«Αριστοάχρηστοι του επιτελικού κράτους της διαφθοράς, μην με πιάνετε στο στόμα σας αν πρώτα δεν το πλύνετε!
Εγώ είμαι αψύς και ζωηρός όταν βγάζω τις ΚΛΕΨΙΕΣ ΣΑΣ ΣΤΗ ΦΟΡΑ! Και θα συνεχίσω!
Εγώ δεν ΒΡΩΜΩ όπως οι λαμογιές σας, οι απευθείας αναθέσεις σας, τα ρουσφέτια σας, ο αυταρχισμός σας!».
Μα πώς μπόρεσε να χωρέσει τόση καλλιέπεια ύφους, τόσο ήπιο πολιτικό λόγο, και τόση ευγένεια μέσα σε τρεις αράδες; Αναρωτιέμαι, αλλά κακώς!..
Ο άνθρωπος είναι μετρ. Δεν συζητείται καν αυτό.
(Διατήρησα ως είχε ορθογραφία, συντακτικό και φυσικά τα κεφαλαία γράμματα, όπου τα είχε χρησιμοποιήσει ο ποιητής)…
Στο Facebook κατέφυγε και ο φουκαριάρης ο μπαρμπα-Θανάσης Καρτερός, μια που «Αυγή» τέλος, προκειμένου να αναπέμψει ύμνους στο λατρεμένο του τοτέμ, τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο. Και ανάμεσα στα πολλά και διάφορα που έγραψε, προκειμένου να ξεφτιλίσει τον πρόεδρο Κασσελάκη, είπε και τη βαριά κουβέντα ότι «δεν υπάρχουν από μηχανής σωτήρες. Ούτε πρόκειται να γίνει ο Τσίπρας αυτοφωράκιας κανενός»!!
Αμάν, τι ήταν να το γράψει αυτό; Σαν να τους τσίμπησε μύγα, πετάχτηκαν πολλοί και διάφοροι, να υπερασπιστούν τον πρόεδρο Κασσελάκη, και αντιστοίχως να την πέσουν του βλάσφημου Καρτερού, που δεν κοιτάει να κάνει κανένα μπάνιο, στο νησί του, Ιούλιος πια, αλλά βουτάει με το κεφάλι στον δύσοσμο εσωκομματικό υπόνομο. Αξιοσημείωτη βέβαια, και άξια επαίνου, είναι η αυτοθυσία του μπαρμπα-Θανάση (διότι γίνεται για καλό, λέμε τώρα, «σκοπό», να υπερασπιστεί τον Τσίπρα), όμως οι αντιδράσεις ήταν σοκαριστικές. Ακόμη και ο Καρανίκας, του την έπεσε, επίσης από το Facebook (η σύνταξη και η ορθογραφία δική του – δεν τα πάει κι αυτός πολύ καλά μαζί τους…):
«Δεν ξέρω αν τα στελέχη, η νομενκλατούρα και η ΚΟ πρέπει να απογαλακτιστεί από τον Τσίπρα, αλλά τα απλά μέλη και ο κόσμος του Σύριζα ΠΣ έχει απογαλακτιστεί την ημέρα του συνεδρίου όπου ο Τσίπρας πρότεινε επανεκλογή προέδρου και τα μέλη του γύρισαν την πλάτη και στήριξαν την ανασυγκρότηση του κόμματος με πρόεδρο το Στέφανος Κασσελάκης – Stefanos Kasselakis
Τα μέλη του Σύριζα ΠΣ είναι το μέλλον του Σύριζα ΠΣ και όχι η νομενκλατούρα, οι ιερές αγελάδες, τα αναχρονιστικά τοτέμ, η αυτοαναφορικότητα, η παρελθοντολογία που Καρτεράει το κόμμα της συναισθηματικής γαλήνης και της ασφάλειας του 3%».
Τσ…, το εύρημα με το «Καρτεράει», το πιάσατε φαντάζομαι…
Κι ύστερα πήρε τη σκυτάλη ένας στιχουργός, ονόματι Μωραΐτης, ο οποίος αντί να κάτσει να γράψει κανένα στίχο της προκοπής, να έχουμε να τραγουδάμε, κάθεται και σπαταλάει την έμπνευσή του για να υπερασπιστεί το φαντεζί αγόρι Κασσελάκη. Προηγουμένως βέβαια υπερασπιζόταν τον Τσίπρα, αλλά δεν το κάνουμε θέμα. Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος, ό,τι του κατεβάζει το μυαλό κάνει. Δεν θα επιμείνουμε περισσότερο επ’ αυτού, και δεν υπάρχει και λόγος, άλλωστε. Χάσιμο χρόνου είναι. Ιδού όμως τι ανάρτησε ο παλικάρι, και βγάλτε συμπέρασμα, τι χαμός προμηνύεται το επόμενο διάστημα, στον λατρεμένο ΣΥΡΙΖΑ:
«Οταν μιλάει ο Καρτερός (που του έχω μεγάλο σεβασμό), μιλάει και ο Τσίπρας μαζί. Αρα, για 2η φορά μετά το Συνέδριο, το “πραξικόπημα” έχει την υπογραφή ή ανοχή του. Είναι η πρώτη φορά που πρώην πρόεδρος κόμματος συμπεριφέρεται έτσι στον νυν. Βαθιά απογοήτευση».
«Εκατό φορές κομμάτια, έγινα για σένα μια βραδιά/ εκατό φορές συντρίμμι έγινα για σένα άλλη μια φορά» – Ρέμος, προ δεκαετίας, ωραίος, σε στίχους, του προαναφερθέντος.
Συμβουλή (προς στιχουργό, όχι προς Ρέμο): Ασε την πολιτική ρε αγόρι μου, δεν είναι για σένα…
Και κλείνω με αγαπημένο ΠΑΣΟΚ: ως την ώρα που γράφονταν τα προηγούμενα, δηλαδή εκεί κατά τις 6 το απόγευμα, δεν είχαμε άλλη υποψηφιότητα για την προεδρία του Κινήματος. Παραμένουμε στους επτά υποψηφίους, και συστήνω στάση αναμονής, διότι δελτία ειδήσεων ακολουθούσαν, άρα δύσκολα να διατυπωθούν προβλέψεις ότι δεν θα σκάσει από πουθενά κάποια νέα υποψηφιότητα…
