Μια χαρά εξελίσσεται η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Η φάση μοιάζει εξαιρετική, και όπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, είναι πραγματικά μοναδική. Πέντε κιόλας υποψήφιοι για την ηγεσία του (πολύπαθου) κόμματος, δεν είναι δα και κάτι που συμβαίνει συχνά, ακόμη και αν πρόκειται για ένα ελληνικό κόμμα, με τις ιδιαιτερότητες που ισχύουν αναφορικά με την ελληνική πολιτική ζωή. Πέντε υποψήφιοι ήδη! Και ο κατάλογος, ανοιχτός.
Στα καφενεία ξεκίνησε κιόλας το πάρτι. Ο φιλαράκος μου ο Βαγγέλης (κανένας από τους γνωστούς, μην πάει το μυαλό σας σε κανένα πονηρό επώνυμο), πετυχημένος μάνατζερ, πασόκος από τα γεννοφάσκια του, και καταγόμενος από μεγάλη πολιτική οικογένεια της κατηγορίας «το παλιό ΠΑΣΟΚ το ορθόδοξο», μου έλεγε χθες ότι ενδιαφέρεται ζωηρά να είναι υποψήφιος για την προεδρία. «Γιατί όχι κι εγώ;», με ρώτησε, και δεν είχα τίποτε να του αντιπαραθέσω, για να τον αποθαρρύνω.
Αν μπορούν πέντε, έξι, ίσως και οκτώ στο τέλος της διαδικασίας να διεκδικήσουν την ηγεσία της ιστορικής παράταξης, γιατί όχι και εκείνος; Ο Βαγγέλης τουλάχιστον πέτυχε στη ζωή του ήδη πολλά και δεν περιμένει να καταξιωθεί από την πολιτική. Το αντίθετο. Οι φίλοι, τον κρατάμε με τα δόντια να μην το κάνει, «τι θέλει τώρα, να μπλέξει» του λέμε, αλλά άντε να του γυρίσεις το… φλωρινιώτικο κεφάλι…
Μέχρι όμως να δούμε τι θα κάνει ο Βαγγελάκης, δηλαδή αν τελικά επιχειρήσει το μεγάλο βήμα, ας δούμε τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Υποψήφιοι, δεδομένοι, πέντε: πλην των Ανδρουλάκη – Δούκα – Γερουλάνου, που είχαν από την Κυριακή δηλώσει ότι θα διεκδικήσουν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, χθες προστέθηκε, όπως είχα σημειώσει κιόλας, ο Μιχάλης Κατρίνης, αλλά και η Μιλένα Αποστολάκη. Εκαναν και οι δύο δηλώσεις, είπαν με σαφήνεια ότι θέλουν να εκλεγούν στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – καμιά αντίρρηση, από τη στιγμή που άνοιξε η διαδικασία, όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Αν έχουν και ελπίδες, αυτό μένει να φανεί. Και θα φανεί σύντομα, οι 100 ημέρες ως την εκλογή έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν αντίστροφα και ο μαραθώνιος είναι ένα άθλημα που δεν απαιτεί τόσο ταχύτητα, όσο αντοχές, και καλή διαχείριση δυνάμεων. Η παρατήρηση δεν αφορά μόνο τον Κατρίνη και την Αποστολάκη, αφορά και όσους… νιώθουν κι αυτοί την ανάγκη να… σώσουν το ΠΑΣΟΚ, και ακόμη το σκέφτονται. Λ.χ. γνωρίζω έναν με «όνομα βαρύ σαν ιστορία», ο οποίος, μου έλεγε τις προάλλες ότι πιέζεται, αλλά δεν ξέρει αν πρέπει να το κάνει. Φυσικά, από την πλευρά μου, του σύστησα ανεπιφύλακτα να το επιχειρήσει. Γιατί δηλαδή να του χαλάσω την… ονείρωξη;
Αντρας είναι, δεν είναι γυναίκα, σπεύδω να διευκρινίσω. Η Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία λογικά θα μπορούσε να είναι υποψήφια, και δέχεται πιέσεις, από συμπατριώτες της Κοζανίτες, φίλους ανά την Ελλάδα, και αρκετούς πασόκους της μεταρρυθμιστικής περιόδου του Κινήματος (εποχή Σημίτη…), αμφιταλαντεύεται, αλλά οριστικές αποφάσεις για το αν πρέπει να το κάνει δεν έχει λάβει. Μεταξύ μας, ούτε και αναμένεται σύντομα να ανακοινώσει κάτι, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Σήμερα αναχωρεί για την Ισπανία για τις υποχρεώσεις του Δικτύου, του οποίου ηγείται εδώ και χρόνια, θα επιστρέψει Ελλάδα κατά τις 20 Ιουλίου, και θα συνεκτιμήσει την κατάσταση που θα έχει διαμορφωθεί. Τώρα όμως δεν μπαίνει στην «αρένα».
Ισως της υπαγορεύει και το πολιτικό της ένστικτο να τηρήσει μια στάση αναμονής. Η Αννα που έχει πολλά χρόνια στην πολιτική, και τα περισσότερα στο ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνεται ότι αν εμφανιστεί τώρα, θα είναι μία από τους έξι υποψηφίους. Τον Σεπτέμβρη όμως, λέω εγώ τώρα, που οι υπόλοιποι θα έχουν φαγωθεί μεταξύ τους, σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, μπορεί να εμφανιστεί ως η ενωτική υποψηφιότητα που θα οργανώσει από την αρχή το Κίνημα, και θα το στήσει απέναντι σε ΝουΔου και ΣΥΡΙΖΑ, για την τελική αναμέτρηση των προσεχών εθνικών εκλογών, που απ’ ό,τι φαίνεται (εγώ νομίζω) δεν θα βραδύνουν. Θέμα μηνών είναι…
Πέντε ήδη υποψήφιοι, μία που θα το εξετάσει σοβαρά το πράγμα, και θα αποφασίσει προσεχώς τι θα κάνει (η Αννα), μία άλλη που νομίζει ότι ο ίσκιος της είναι και το μπόι της και τάχα μου το «σκέφτεται», ο φίλος μου ο Βαγγελάκης για τον οποίο σας προανέφερα, όλα αυτά, είναι ένα υπέροχο κοκτέιλ, για το πάρτι του… Ανδρουλάκη!
Οσο περισσότεροι υποψήφιοι, τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν. Το πρόβλημά του θα ήταν στο ένας εναντίον ενός. Αλλά όσο πληθαίνει ο κατάλογος, και μάλιστα με υποψηφίους οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο του οφείλουν κι από κάτι, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να στρέφεται υπέρ του. Σου λένε, εντάξει ο Ανδρουλάκης έκανε λάθη, δεν έπιασε τον στόχο της δεύτερης θέσης στις ευρωεκλογές, αλλά για ρίξε μια ματιά στον κατάλογο αυτών που τον πολεμούν. Θα διαπιστώσεις ότι συμπεριλαμβάνονται άφιλοι, αχάριστοι, εγωπαθείς, μωροφιλόδοξοι. Φυσικά είναι νωρίς ακόμη να βγάλει κανείς συμπεράσματα, αλλά το κλίμα έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται, κι αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν…
Τα social media το καταγράφουν κιόλας…
Αυτό που με τρελαίνει πάντως είναι ότι στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ παρεμβαίνει η Νέα Δημοκρατία. Φυσικά έχει κάθε λόγο να το κάνει. Αν τα βλέμματα στρέφονται στο ΠΑΣΟΚ, λογικά θα αποστρέφονται από το τι συμβαίνει στη ΝουΔου. Αλλά να αποπειράται να παρέμβει και ο… Κώστας Μπακογιάννης, ο χαμένος της αναμέτρησης για τον Δήμο Αθηναίων, αυτό είναι ένα ακόμη από τα πολλά και σύνθετα αυτής της αναμέτρησης που έχει ήδη ξεκινήσει. Ο Κώστας λοιπόν, με ανακοίνωση της παράταξής του, ψέγει τον Χάρη Δούκα, διότι «το Σάββατο παραλίγο να καεί ο λόφος του Κολωνού και την Κυριακή να καούν οι λόφοι του Φιλοπάππου. Σώθηκαν την τελευταία στιγμή, χάρη στους περίοικους και στην έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής». Κατά τον Μπακογιάννη «οι ευθύνες της δημοτικής Αρχής είναι μεγάλες» (φαντάζομαι ότι θα ήθελε τον Δούκα, να κάνει ό,τι κι εκείνος πέρυσι ή πρόπερσι που ήταν δήμαρχος: να φυλάει καραούλι, με τη μάνικα στο χέρι, στους λόφους της Αθήνας!).
Αστειεύομαι, υπερβάλλοντας. Διότι το ζουμί σε αυτή την ανακοίνωση βρίσκεται προς το τέλος: εκεί που ζητάει από τον Δούκα να… αναστείλει την ιδιότητά του, όσο θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση-απαίτηση που είναι κατ’ αντιγραφήν των όσων διατείνεται σχετικά η κυβέρνηση, αναφέρει τα ακόλουθα:
«Ο κ. Δούκας κωλύεται να ασκήσει τα καθήκοντά του, λόγω της κομματικής του ενασχόλησης, για το χρονικό διάστημα που είναι υποψήφιος, οφείλει άμεσα να μεταβιβάσει το σύνολο των αρμοδιοτήτων στον αναπληρωτή του, ο οποίος και θα τις ασκεί σύμφωνα με τον νόμο».
Μου φαίνεται ότι ο Μπακογιάννης, όπως και η κυβέρνηση, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους να κερδίσει και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο Δούκας. Αλλιώς δεν εξηγείται αυτή η πρεμούρα να του υποδείξουν τα καθήκοντά του…
