Στην πολιτική, όπως έλεγε ο Μιτεράν, περισσότερο από τους φίλους χρειάζεσαι εχθρούς.
Η έλλειψη ισχυρού αντιπάλου εκτιμάται ότι σε μεγάλο βαθμό συντηρεί τις μετεκλογικές αναταράξεις στην κυβερνητική παράταξη – αν δεν τις κλιμακώνει κιόλας. Ειδικά από τη στιγμή που συνδυάζεται με άλλους δύο παράγοντες, αφενός την αναπόφευκτη φθορά της δεύτερης τετραετίας, αφετέρου την επείγουσα ανάγκη, όπως αποδεικνύεται, επαναδιατύπωσης του κεντρικού κυβερνητικού αφηγήματος, ώστε να γίνει εκ νέου πειστικό προς τους πολίτες.
Πολιτικοί αναλυτές άλλωστε το έχουν υπογραμμίσει ήδη: η ΝΔ ουσιαστικά ξέμεινε από αφήγημα στην κρίσιμη τελική ευθεία της ευρωκάλπης.
Το βέβαιο είναι ότι το γαλάζιο ραντάρ στράφηκε αυτομάτως και παραμένει… εντός, ύστερα από τη σοβαρή απόκλιση της κεντροδεξιάς παράταξης από τον εκλογικό στόχο της, για πρώτη φορά την τελευταία πενταετία, αλλά και έπειτα από έναν ανασχηματισμό που διέψευσε τις γαλάζιες προσδοκίες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί παρά να ξορκίζει τους κινδύνους μιας εσωκομματικής εσωστρέφειας αλλά και προσωπικών πολιτικών επιδιώξεων. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να διαχειριστεί πιο προσεκτικά, για πρώτη φορά από το 2019 που πρωτομπήκε στο Μέγαρο Μαξίμου, τις πολλές «δεξιές» (αποχρώσεις) της ΝΔ.
Η παράταξη μοιάζει με χύτρα που βράζει και μένει να φανεί εάν απελευθερώθηκε ο ατμός ώστε για να μην εκραγεί σε πρώτη φάση μέσα από την πρόσφατη, έντονη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Οι μέρες της «φωτιάς» για το κυβερνών κόμμα ωστόσο συνεχίζονται ενόψει της κοινής παρέμβασης των πρώην πρωθυπουργών Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι, σημειωτέον, απέφυγαν προεκλογικά οποιαδήποτε δημόσια ομιλία, επιφυλάσσοντας τώρα, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το λιγότερο αιχμές απέναντι σε κεντρικές πολιτικές και χειρισμούς της κυβέρνησης.
Τα αναστατωμένα εσωκομματικά νερά επιβεβαιώθηκαν άλλωστε στην πεντάωρη κλειστή συζήτηση της γαλάζιας ΚΟ.
Τότε που πρόσωπα με διαφορετικές αφετηρίες και με αναφορές, μικρές ή μεγαλύτερες, στους δύο γαλάζιους πρώην πρωθυπουργούς δεν περιορίστηκαν σε επιμέρους παράπονα αλλά εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον πολιτικο-ιδεολογικό προσανατολισμό της ΝΔ, εκφράζοντας και συνάδελφους τους, οι οποίοι δεν πήραν τον λόγο.
Τότε που ο Μητσοτάκης επέλεξε για πρώτη φορά πέντε παρεμβάσεις-ανταπαντήσεις, αν και συνήθως περιορίζεται σε δύο τοποθετήσεις ανοίγοντας και κλείνοντας τον διάλογο. Τότε που ο ίδιος έσπευσε σε προκαταβολικές απαντήσεις στις φωνές που αιτούνται επιστροφή στις νεοδημοκρατικές ρίζες ή και δεξιά στροφή.
Ευθέως ο Μητσοτάκης ζήτησε φραγμό στην «αδιέξοδη εσωστρέφεια». Προσπάθησε να δώσει σήμα επανεκκίνησης και στους βουλευτές, όπως έκανε προ δύο εβδομάδων στους υπουργούς, χαράζοντας ορίζοντα τριετίας μέχρι τις εθνικές εκλογές.
Και, επιμένοντας στο «μπροστά» της ΝΔ κόντρα σε όσους ζητούν «στροφές», απέρριψε κάθε κατηγορία για τον πατριωτικό και τον κοινωνικό χαρακτήρα της παράταξης.
Το επόμενο διάστημα φέρνει συνέχεια στις προσπάθειες κατευνασμού της γκρίνιας και ενωτικές κινήσεις – ένα «μασάζ» διαρκείας, κατά το πολιτικο-δημοσιογραφικό κλισέ. Και αυτό προκειμένου να αποφευχθούν η συγκρότηση ενός εσωτερικού πυρήνα αμφισβήτησης και ένα περιβάλλον δυσκολίας στην κυβερνητική καθημερινότητα – στην ψήφιση μεγάλων νομοσχεδίων, για παράδειγμα, στα οποία προδιαγράφονται εντάσεις στην κοινωνία, άρα και στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Ή στη συντήρηση μιας πρόωρης, κατά το Μαξίμου, «προεδρολογίας» εκ δεξιών, η οποία έχει ανοίξει εσωκομματικά.
Εξάλλου οι πληροφορίες λένε ότι οι βουλευτές που τοποθετήθηκαν με μομφές, επικρίσεις και ερωτήματα στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής δεν ήταν προσυνεννοημένοι να εμφανίσουν έναν πόλο ισχυρών αντιρρήσεων με χειρισμούς και συμπεριφορές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, ενώ πέραν των 37 ομιλητών υπήρχαν και άλλοι που σκόπευαν να τοποθετηθούν αλλά δεν το έκαναν. Αυτό σημαίνει ότι πολλά από όσα ακούστηκαν καλύπτουν κάποιους από τους «σιωπηλούς».
Ηδη ο Μητσοτάκης σχεδιάζει την επαναφορά (ίσως και εντός του καλοκαιριού) των συσκέψεων με τους βουλευτές του, ανά εικοσάδες, στο Μαξίμου, όπως έκανε προεκλογικά την περασμένη άνοιξη.
Επιβεβαίωσε τον σχεδιασμό του για αλλαγές σε γενικούς γραμματείς, θέλοντας να δείξει ότι αντιλαμβάνεται δυσλειτουργίες στα υπουργεία. Παραδέχθηκε ότι και υπουργοί και βουλευτές διστάζουν να βγουν μπροστά στα δύσκολα, ενώ έκλεισε το μάτι στην ΚΟ με την αποστροφή του «να είστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για οποιαδήποτε θέση, για να προσφέρετε στην κοινή μας αποστολή».
Ο ίδιος είπε πολλά «ναι» απαντώντας στις επισημάνσεις της ομάδας του για διαχειριστικά ζητήματα και θέματα επικοινωνίας και αποτελεσματικότητας.
Το μόνο κατηγορηματικό «όχι» αφορούσε την αλλαγή της κεντρικής στρατηγικής και – ουσιαστικά – της πρακτικής «ανοιγμάτων» της ΝΔ, επισφραγίζοντας την προσήλωσή του στο μοντέλο της «τριγωνοποίησης». Ή αλλιώς την τακτική της διεύρυνσης – με την οποία η ΝΔ «κέρδισε» κατά τον Μητσοτάκη «πέντε εκλογικές αναμετρήσεις» – και όχι μιας «μικρής και φοβικής» παράταξης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος δεν θα παραστεί στην εκδήλωση της Δευτέρας στο Πολεμικό Μουσείο, όπου θα μιλήσουν διαδοχικά ο Σαμαράς και ο Καραμανλής, θέτοντας νέο πλαίσιο για τις συζητήσεις της επόμενης εβδομάδας.
Θα δώσουν πάντως το «παρών» και κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές και κομματικοί, με το πρωθυπουργικό περιβάλλον να επιχειρεί προσώρας «ισορροπίες» και να μην προτίθεται να μπει σε παιχνίδι «διαρροών» – απαντήσεων στις παρεμβάσεις των δύο πρώην.
Ο Πρωθυπουργός επέλεξε την ίδια μέρα να καλέσει σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, εκπέμποντας μηνύματα ον κάμερα στην εκκίνηση της συνεδρίασης.
Μέχρι σήμερα οι γαλάζιες ταλαντώσεις θεωρούνταν ελεγχόμενες από το Μαξίμου, χωρίς να δημιουργείται πολιτικό πρόβλημα, ωστόσο το ερώτημα της επόμενης ημέρας είναι εάν υπάρχει προοπτική μιας εσωτερικής, αντιπολιτευτικής ατζέντας και ενός συμπαγούς πλέον πόλου γαλάζιας αντίδρασης.
Το βέβαιο είναι ότι οι ομιλίες των Σαμαρά και Καραμανλή θα είναι πολιτικές και αιχμηρές. Από τον μακεδόνα πολιτικό αναμένονται χαμηλότεροι τόνοι, όσο κι αν δεν λείψουν οι αιχμές, με σαφείς αναφορές στα ευρωπαϊκά θέματα, στα ελληνοτουρκικά και στα βαλκανικά. Από τον μεσσήνιο αναμένεται μια παρέμβαση εφ’ όλης της ύλης, με ήδη καταγεγραμμένες τις διαφωνίες του για κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης.
