علی نصیریان درباره علت علاقمند شدنش به نمایش گفت: «من در کودکی تک فرزند و تنها بودم و همین تنها بودم من را به سمت نمایش و ارتباط با آدمها سوق داد. پدرم حتی از اینکه من دوچرخه سوار شوم هم نگران بود. خیال می‌کرد بلایی قرار است سرم بیاید. ۷۵ سال کار هنر بازیگری کردم. همین تنهایی‌ام در کودکی باعث شده بود که عاشق. تعامل با مردم باشم، عاشق ارتباط آنچه ما در دنیای امروز به آن احتیاج داریم تعامل و حرف زدن است.» خاطره نصیریان را می‌بینید و می‌شنوید.
