کیوان کثیریان باور دارد یکی از دلایل اینکه دستمان در اسکار خالی مانده این است که سینمای حاکمیتی و سینمای بازاری، سینمای ایران را تحت سیطره خود درآورده است دولت این فیلم‌ها را قابل نمایش نمی‌داند و آن‌ها را هم به رسمیت نمی‌شناسد درصورتی که موفقیت ما در جشنواره‌های خارجی با آن نوع از سینما است؛ بنابراین راه سینمای جدی، سینمای اجتماعی و سینمای منتقد و معترض از حاکمیت و دولت جدا شده است.
