استاد روابط بین الملل گفت: امروز جامعه ما یک جامعه زخم خورده است و زخم های مختلفی دارد، یکی از کهنه‌ترین زخم‌های این جامعه مسئله سیاست خارجی آسیب خورده است و هیچکس تقریباً در این جامعه وجود نداره که این را انکار کند. زخم سیاست خارجی است که باعث شده ما در سرمایه گذاری دچار مشکل شویم، اعتماد ملی‌مان دچار مشکل شود، مسئله فرار مغزها، مهاجرت پذیری‌مان و همه این ها تحت تاثیر مسئله سیاست خارجی است که به نظرم عمیق ترین زخم کهنه ایران است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ساسان کریمی استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در همایش گفت‌وگوی ملی درباره وفاق، گفت: وفاق باید در هر گفتمانی که دولت‌ها برای خودشان بر می‌گزینند به طور راهبردی باشد، یعنی به طور استراتژیک و در بلند مدت به درد خود کشور بخورد، من با اینکه می‌گویند به درد مردم و معیشت مردم بخورد، بسیار مخالفم؛ برای اینکه این در واقع یک عبارت پردازی دلچسب و زودهنگامی است که از نظر من انحرافی و نشان‌دهنده این است که به قول معروف فرد تا نوک دماغش را می‌بیند.
این استاد سیاست خارجی عنوان کرد: واقعیت این است که هر گفتمانی که شامل وفاق باشد باید به درد کشور بخورد، کشور شامل مردم امروز و فردا است، نه فقط امروز. نگاه کوتاه مدت عامل همین ناترازی امروز است. در افق‌های بین‌المللی وفاق دو معنی اصلی می‌تواند داشته باشد، از نظر من یک وفاق در داخل است که به دنبالش هستیم، یک وفاق به روابط ما در حوزه بین المللی و به حوزه‌های جهانی باز می‌گردد و این می‌تواند کمک کند.
