بازیکن های بزرگ فوتبال که پس از بازنشستگی خود روی به مربی گری در فوتبال می آورند، همه آن ها لزوما مربی های موفقی نشدند و در فوتبال ایران نیز همین رویه ادامه دارد و فقط اندکی از بازیکن های بزرگ توانسته اند در مربی گری موفق باشند.
به گزارش ایلنا، یکی از اتفاق‌های روتین دنیای فوتبال، این است که خیلی از بازیکنان زمانی که بازنشسته می‌شوند، رو به مربیگری می‌آورند تا به فعالیت‌های فوتبالی خود این‌بار خارج از مستطیل سبز ادامه دهند. با این حال، آنچه که بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتبال به آن اذعان دارند، این است که هر فوتبالیستی که زمانی بازیکن بزرگی بوده، حتماً قرار نیست به مربی بزرگی تبدیل شود که نمونه‌های بزرگ آن، پله و مارادونا هستند؛ فوق‌ستاره‌های فقید فوتبال جهان که نتوانستند در قامت مربی خود را مطرح کنند.
اما در سمت مقابل، گاه بازیکنان نه‌چندان مطرحی بوده‌اند که به مربیان بزرگی تبدیل شده‌اند که نمونه فعلی آن، لیونل اسکالونی است که بعد از 36 سال، جام جهانی 2022 را برای آرژانتین به ارمغان آورد. در این میان حتی به ژوزه مورینیو هم می‌توان اشاره کرد که از مترجم بودن سربابی رابسون در بارسلونا، به بالاترین مدارج مربیگری در تیم‌های بزرگ جهان رسید.
