تعدد سازها و مهجور بودن آنها در کشورهای مختلف با وجود اهمیت‌شان همواره برای هنرمندان اهل پژوهش و دانش، چالش بوده است. در ایران نیز موسیقی همواره با کمبود منابع آموزشی و پژوهشی مواجه بوده. تالیف و انتشار کتابی درباره ساز «آکوله‌له» مناسبتی برای گفتگو با نویسنده آن مهدی جلالی است که خود نوازنده، آهنگساز و رهبر ارکستر است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهمترین بستر برای پرداختن به امور تخصصی قاعدتا نگارش و تالیف کتاب است. به هر حال هر امر تخصصی به منابعی قابل رجوع نیاز دارد تا به این واسطه آن روند مرسوم اجتماعی که به ایجاد و بقای اتفاقات مثبت و کاربردی می‌انجامد، از مسیر اصلی خارج نشود. هنرهای مختلف نیز از این قاعده مستثنی نیستند. به هرحال رشته‌هایی چون سینما، موسیقی، تئاتر و دیگرها هنر با وجود منابع مکتوب آموزشی به لحاظ آکادمیک و علمی رشد و ارتقاء می‌یابند. اما در میان این هنرها شاید موسیقی به منابع بیشتر و جدی‌تری نیاز دارد. به هرحال هم موسیقی ایرانی و سرفصل‌های مهمش و هم تعدد سبک‌ها و سازها این اهمیت را جدیت بیشتری می‌بخشد.
بدون شک پرداختن به مقوله کتاب و منابع مکتوب در زمینه هنر و موسیقی زمان و مجالی طولانی می‌طلبد؛ اما با نگاهی اجمالی و البته تخصصی، می‌توان دریافت یکی از موضوعات مهم در موسیقی (بخصوص موسیقی‌های امروزی‌تر) بهره‌گیری از سازهای جدیدی است که مخاطبان و موزیسین‌های ایرانی با آنها آشنایی کمتری دارند. اگر بنا به ارائه لیستی از کتاب‌هایی با موضوع سازهای جدید باشد، در خواهیم یافت که در این زمینه کاستی‌های بسیاری وجود دارد. اگر چند کتاب کلاسیک قدیمی که همچنان تجدید چاپ می‌شوند را در نظر نگیریم، طی این سال‌ها آثار کمی با هدف معرفی ادوات جدید یا ناشناخته موسیقایی تالیف شده و روانه بازار نشر شده است.
