کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ یک توطئه بود که توسط آمریکا و انگلیس طراحی و اجرا شد و با حمایت از طبقات حاکم داخلی به وقوع پیوست. این کودتا با استفاده از اوباش و پول‌های سیا به عنوان یک حرکت مردمی جا زده می شود. برخی افراد از طبقات حاکم داخلی در ایران به دلیل منافع خود در غارت منابع ملی با قدرت‌های استعماری همسو بودند. این تحریف تاریخ توسط برخی از جریان‌های واپس‌گرا برای توجیه کودتا و بازگشت به نظام گذشته صورت می‌گیرد. انقلابات و جنبش‌های بزرگ اجتماعی تابع قوانین نیستند، بلکه خود سازنده قوانین هستند.
ملی شدن صنعت نفت در ایران نتیجه اختلاف دیرینه دولت ایران و شرکت نفت انگلیس بود. اختلافات نفتی از اوایل دهه ۱۳۰۰ به دلیل بی توجهی شرکت نفت انگلیس به تقاضای ایران برای سهم بیشتر از درآمدهای نفتی آغاز شد. مذاکرات مجدد در مورد امتیاز نفت در سال ۱۹۴۹ منجر به افزایش سهم ایران از درآمدهای نفتی شد، اما این قرارداد رضایت نیروهای ملی گرا در ایران را نداشت. مسئله نفت به یک جنبش ملی به رهبری دکتر محمد مصدق تبدیل شد که نتیجه آن ملی شدن صنعت نفت در ایران بود. با وجود مخالفت نیروهای محافظه‌کار و قدرت‌های خارجی، قانون ملی‌سازی در اواخر سال ۱۹۵۱ به تصویب رسید. اما به دلیل درگیری‌های مختلف داخلی و خارجی، دولت مصدق در سال ۱۹۵۳ با کودتای سازمان‌دهی شده توسط دولت‌های بریتانیا و آمریکا سرنگون شد. دولت جدید به شرکت های خارجی اجازه بهره برداری از منابع نفتی ایران را در ازای دریافت سهمی از سود داد.
کودتای اوت ۱۹۵۳، معروف به عملیات آژاکس، توسط MI۶ بریتانیا و سیا آمریکا حمایت شد. کودتا یکی از جنجالی ترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران به شمار می‌رود. برای شفافیت بیشتر وقایع مرداد 32 و سوالات بی پاسخ در این رویداد تاریخی، گفت‌و‌گویی با مترجم کتاب کودتا ۲۸ مرداد، ناصر زرافشان دبیر کانون نویسندگان ایران داشتم که پاسخ‌های ایشان به درک دقیق‌تر اثرات کودتا سال ۳۲ در جامعه ایران کمک خواهد کرد.
