«لایحه و کمیته و صورتجلسه یا آمارهای غیرواقعی به چه دردمان می‌خورد، «دستاورد» یعنی اینکه سفره‌ی منِ کارگر پُر شود و بتوانم حداقل ماهی یک کیلو گوشت بخرم؛ دستاورد یعنی من دیگر شرمنده فرزندانم نباشم.....».
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگر شهرداری‌ست، حقوق‌بگیر است اما یک حقوق بسیار حداقلی در شهری مانند زاهدان که محرومیت گسترده، رنج معاش را چند برابر کرده است؛ این کارگر که پدر چند فررزند است، از سه سال سفره‌ی بدون گوشت قرمز خبر می‌دهد؛ او می‌گوید: «در این سال‌ها، از همه چیز می‌زدیم تا کرایه خانه بدهیم؛ ما از سفره‌ها کم کردیم، کرایه خانه زیاد شد، ما گوشت نخریدیم، نان و شیر و تخم مرغ هم گران شد......».
این کارگر در پاسخ به این سوال که «در سال‌های اخیر وضع زندگی‌ات چقدر تغییر کرد، وقتی به گذشته نگاه می‌کنی چه می‌بینی» می‌گوید: هر سال بدتر از سال قبل، سال‌ها پیش می‌شد یک چیزهایی خرید، حالا کفگیر ما کامل به ته دیگ خورده؛ من شرمنده فرزندانم هستم......
