مداحی، روضه‌خوانی و مرثیه‌سرایی در ایران قدمتی دیرین دارند، اما موضوع این است که درباره روند تاریخی آنها منابع مکتوب معدودی وجود دارد. نوحه‌خوانی و مداحی معاصر دچار آفت بی‌هویتی در شعر و کلام است. حال این سوال مطرح می‌شود که دوران درخشان این روند کدام مقطع از تاریخ معاصر ماست؟
به گزارش خبرنگار ایلنا، مداحی و نوحه‌خوانی از سال‌های پس از انقلاب اسلامی تاکنون چه مسیری را پیموده است؟ این سوالی است که در مناسبت‌های مذهبی آن را از خودمان می‌پرسیم. و معمولا برای یافتن پاسخ درست راهی جز جستجوی میدانی و مجازی نداریم؛ چراکه منابعی موثق و البته کامل درباره تاریخچه نوحه و نوحه‌خوانی معاصر وجود ندارد. البته طی این سال‌ها گاه به صورت مکتوب در برخی رسانه‌ها و گاه روزنامه‌ها مطالبی با عناوینی از این دست منتشر شده؛ اما مطمئنا نسبت به چهل سال فعالیت مستمر مذهبی مداحان، و نوحه‌خوانان توقع بیش از اینهاست. در صورت جستجو در فضای مجازی نیز صرفا به فایل‌های صوتی و تصویری بر می‌خوریم که از گذشته باقی مانده‌اند و نه چیز دیگر.
با یادآوری اینکه در همین جزیی اطلاعات منتشر شده در رسانه‌های واقعی و مجازی نیز اغلب جز نام خواننده یا مداح به اطلاعات دیگری بر نخواهیم خورد. این خلاء در نوع خود یک چالش پنهان است که همواره بی‌توجه مانده است.
