در فرآیند اهدای خون نیز حجم معینی از خون دریافت می‌شود که دستگاه گردش خون به راحتی می‌تواند خود را با از دست دادن این حجم از خون بدون آن که مشکلی برای بدن اهداکننده ایجاد شود، تطبیق دهد.
۱۷ سال از زمان اهدای خون به صورت داوطلبانه در کشورمان می‌گذرد و با وجود پیشرفت‌های وسیع در علم پزشکی هنوز ماده‌ای که بتواند به طور کامل جایگزین خون شود، ساخته نشده است؛ بنابراین برای درمان بیمارانی که به خون و فرآورده‌های آن نیاز دارند لازم است از افراد داوطلب، خون گرفته شود و پس از طی مراحل مختلف به مصرف بیماران برسد.
مشخص است که هر فرآورده خونی برای مدت زمانی محدود و مشخص قابل نگهداری است. مثلاً پلاکت در دمای ۲۲ درجه سانتیگراد، فقط تا ۳ روز قابل نگهداری است. همین محدود بودن مدت نگهداری خون و فرآورده‌های خونی باعث می‌شود نیاز مراکز درمانی و بیماران به اهداکنندگان، دائمی و روزانه باشد و در نتیجه اهدای خون در سطح جامعه نیز باید مستمر باشد تا بتوان همیشه نیاز بیماران به خون را تامین کرد.
