مااصولگراها چه کرده ایم با خودمان؟ چرا نمی‌توانیم مثل سالهای دور،مردم را دور خودمان جمع‌کنیم؟ چرا دافعه مان اینقدر زیاد است و جاذبه مان آنقدر کم؟
مگر اسلاف مااصولگراها همانها نبودند که از صدقه سر حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز و هم پیمانان شان، 90درصدمجلس اول و دوم را مال خود کردند؟ و در انتخابات ریاست جمهوری، شهیدرجایی و آیت الله خامنه ای و مرحوم هاشمی رفسنجانی را با اقتدار بر کرسی ریاست جمهوری نشاندند؟
چه شد که از دوره سیدمحمدخاتمی ورق برگشت و بعدش روحانی و پزشکیان ، طومارمان را در هم پیچیدند؟ و تازه همان احمدی نژادی که ششدانگ مال خود می‌دانستیم، چنان درآمد که نه تنها حاضر نیستیم اصولگرایش بنامیم بلکه کمترین صفتی که به او و تیمش می دهیم، جریان انحرافی است؟
