In Gent wordt Ismail Yavuz (36) berecht voor de moord op zijn hoogzwangere vrouw Cennet (28) en hun vijfjarige zoontje Efe. Wat begon als een technische procesdag, met droge medische en psychiatrische conclusies, eindigde in onversneden emotie. De familie van Cennet brak wanneer ze sprak over het jonge gezin dat in één nacht werd uitgeroeid. Het gedichtje dat haar zus aan het slot van haar getuigenis voordroeg — “Voor altijd in mij, mijn zus, mijn zonnestraal… Efe blijft voor altijd vijf” — vat misschien nog het best samen welke ravage Yavuz in hun leven heeft achtergelaten.
