نتایج مطالعات نشان داده که گاو‌ها از تغذیه در منطقه‌ای تا شش برابر بزرگ‌تر از ردپای سوسک سرگین غلتان خودداری می‌ورزند. در وهله نخست بوی بد مسئول عدم تغذیه گاو‌ها می‌باشد. با این وجود، هنگامی که بو کاهش می‌یابد مواد مغذی موجود در مدفوع باعث می‌شود علف‌ها به سرعت بالغ شده و برای گاو به منظور تغذیه ناخوشایند باشند. با گذشت زمان این امر می‌تواند منجر به بلا استفاده شدن بخش‌های وسیعی از چراگاه‌ها شود و در نهایت بر سرعت پروار شدن گاو تاثیر منفی بگذارد.
