دیگر گرایش عمومی دولت منتخب را مذهبی نمیبینند و زمینه برای گونهای از «سکولاریسم دینی» فراهم میشود. سپندی آتشین بر خرمن ایمانشان میافتد و چنین بر خود وجدان میکنند که «خب! اگر این دولت غیرمذهبی است پس چرا باید دل به کار سیاست سپرد؟ باید از آن کناره گرفت».
