«نفس انتخابات برای آن است تا توزیع قدرت در نهاد‌های رسمی تبلور اراده و نظر جامعه و تصویری از توازن نیرو‌ها و مطالبات جامعه و عموم مردم باشد. حال مشخص شده است که اکثریت از آنکه بتوانند این تصویر را در نهاد‌های رسمی پیاده کنند، ناامید شده‌اند. می‌توان این برداشت را داشت که قانون‌گذاران و مجریان عملا تفکر، اندیشه و سبک زندگی اکثریت را نمایندگی نمی‌کنند.»
