در این تصویر بدیع الزمان فروزانفر در کنار بهار در حیاط دانشسرای عالی دیده می‌شوند. بدیع‌الزمان فروزانفر (۱۴ شهریور ۱۲۷۶ – ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۹) با نام اصلی عبدالجلیل بُشرویه‌ای؛ ادیب، نویسنده، مترجم، و پژوهشگر ادبی و مدرس دانشگاه در زمینهٔ زبان و ادبیات فارسی بود. محمّدتقی بهار ملقب به ملک‌الشعرا شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار معاصر بود. ناتل خانلری وی را آخرین ادیب بزرگ ایران می‌نامد.
