در آن وضعیت از منافقین نمی‌ترسیدیم، ولی احساس می‌کردیم تفوق اطلاعاتی دارند؛ چون واقعاً آموزش دیده و کار کرده بودند، ولی برای ما دائماً یک سری بچه‌های جدید می‌آمدند و، چون کار گسترده می‌شد به طور مستمر به ما اضافه می‌شدند. بعد از عملیاتی که حسین ابریشمچی شکنجه گر انجام داد و طالب طاهری و دوستانش بعد از شکنجه‌های فجیع شهید شدند؛ بچه‌های تعقیب و مراقبت ما صد‌ها سئوال شرعی می‌کردند که ما اجازه داریم با سیانور خودمان را بکشیم؟ اجازه داریم با نارنجک خودمان و این‌ها را منفجر کنیم؟
تصویر متعلق به انفجار میدان راه آهن تهران-۱۳۶۳
