Η άνοιξη του 1978 ήταν η τελευταία άνοιξη που σιχαινόμουν το τσιγάρο και αγαπούσα τα μαθηματικά. Πήγαινα στην α΄ γυμνασίου και παρουσίαζα αυτό που οι παιδίατροι αποκαλούσαν τότε "πρόωρη ανάπτυξη": Ήμουν 1,72 και ζύγιζα 55 κιλά, κέρδιζα ύψος κάθε μήνα – κάτι θειές που είχαν τραύμα από την Κατοχή προειδοποιούσαν τους γονείς μου να μου αλείφουν φέτες ψωμί με ελαιόλαδο και να τις πασπαλίζουν με ζάχαρη για να μην εμφανίσω αδενοπάθεια.
