Балалар өзен жағасынан бір иірім тауып алып, қармақтарын суға лақтырды. Өздері жағада тұрып, су бетіндегі қалтқыларына көз тікті. Тоқтардың қармағының ілмегі бірден батып кетті. Қалтқысы су бетінде бір орында тұр. Ермектің ілмегі қалқып, ағыспен қайта-қайта су бетіне шыға берді. Мұны байқаған Ермек түкке түсінбеді. Өзінен төрт-бес аттам жерде тұрған Тоқтарға:
— Тоқтар, Тоқтар, мынаны қарашы. Менің қармағым сенікі құсап тыныш тұрмайды. Қайта-қайта аға береді? — деді даусын қаттырақ шығарып.
— Тш-ш-ш!.. — деді Тоқтар сұқ саусағын ерніне тигізіп. — Ақырын! Мұнда қатты сөйлеуге болмайды. Балықты үркітесің.
Іле қармағының сабының ұшын жерге нықтап шаншып, аяғының ұшымен басып Ермектің қасына келді.
—...
