Қожанасыр түнде біреудің бақшасына түсіп, қабын сәбіз бен шомырға толтыра бастайды. Кенеттен келіп қалған бақша иесі:
— Ей, Әпенді, сіз мұнда не істеп жатырсыз? — дейді айқайлап.
— Жай, таза ауа жұтып жүрмін, — дейді Әпенді.
— Ал, кәне, жүр мұнда!
— Түн ішінде қайда барамыз?
— Түнімен көкөністі ұрлайтындарды естен шықпастай етіп жазалайтын жерге.
— Ағатай, — дейді Қожанасыр жалынып, — не істесең, оны істе, тек мені жұрт көзінше масқаралай көрме.
— Онда өзіңіз жұлған әр сәбіз, әр шомырдан жаза тартыңыз.
Әпендінің келіспеске амалы қалмайды, қожайын екі білегін сыбанып, сәбіздермен май құйрықтан ұра бастайды. Әпенді әр соққы жеген сайын:...
