Бір күні Қожа көрші ауылда шаруасы болып, таң сәріден жолға шығуға әзірленеді. Сөйтсе, достары сол күні Қожаның үйінде бас қосып, ойын-сауық жасамақ болып келісіп қойса керек. Мәжілістің көркі саналатын Қожаны жібергілері келмей, олар мынадай әзіл-оспақ ойлап табады: Қожа артынып-тартынып қорадан шыға бергенде, бірнеше адам жолын бөгеп:
— Қайда барасың? — деп сұрайды. Қожа бірнеше күнге көрші ауылға кетіп бара жатқанын айтады.
— Ей, сорлы, — дейді достары, — сен ешқайда бармайсың, сен өліп қалғансың. Сен біреуіміздің туысымызсың, біреуіміздің досымызсың, сондықтан сені таза арулап жерлеу біздің көршілік борышымыз.
Сонымен зәресі ұшып, абыржый қалған Қожа байғұсты көршілері улап-шулап мешітке қарай сүйрей жөнеледі....
