Қожа баласын есекке мінгізіп, өзі жаяу жүріп, жолаушылап келе жатады. Жолда кездескен жұрт:
— Бұ жастарды қойсаңшы. Ғұлама ғалымдығымен жұртқа танылған әкесін жаяу жүргізіп, өзі есекке мініп алыпты, — деп сын айтады.
Сонда баласы Қожаға:
— Әке, тіл ал, әлгінде айтпадым ба? Қасарыспай кел, есекке мін, — дейді.
Қожа есекке мініп, баласы жаяу жүріп отырады. Біраз жүрген соң тағы да алдарынан қарсы жолыққан адамдар:
— Әй-әй-әй! Еңгезердей болып есекке өзі мініп келеді. Ана құртақандай, ап-арық баланы жаяу жүргізіп, азапқа салу жөн бе екен? — дейді. Мұны есіткен Қожа баласын алдына мінгізіп алады.
Бірнеше қадам жүруі-ақ мұң екен, алдарынан тағы да...
