Afganistan'dan ailesiyle birlikte umut yolculuğuna çıkan bir adam, Yunanistan'ın Midilli Adası'na giderken botun batması sonucu bir daha ulaşamadığı eşini ve çocuklarını arıyor.
Afganistan vatandaşı 30 yaşındaki Ghulam Mujtaba Haidar ve arkadaşı 27 yaşındaki Mohammad Suliman Berakzai, aileleriyle birlikte daha iyi şartlarda yaşayabilmek için umut yolculuğuna çıktı.
Çanakkale'nin Ayvacık ilçesinde, kendilerini yurtdışındaki akrabalarının yanına götürebileceğini söyleyen göçmen kaçakçılarıyla karşılaşan Haidar ve Berakzai aileleri, bütün paralarını, kendilerine tahsis edilen bota yatırdı. 16 Ekim 2015 günü saat 20.00 sıralarında Afganistan, Suriye ve Irak uyruklu kaçak göçmenlerin bulunudğu botla Ayvacık sahilinden denize açıldı. Bir süre sonra üzerinde yaklaşık 50 kişi bulunan bot su almaya başladı ve battı. Haidar'ın eşi Shilia (32), kızı Zahra (8) ve küçük oğlu Behzad (4), gözlerinin önünde denize düştü. Haidar, sadece oğlu Shahzad'ı kurtarabildi. Arkadaşı Berekzai'nin o dönem 5 aylık hamile olan eşi Tamanna (23) da gecenin karanlığında kayboldu. Haidar, oğlu ve arkadaşı, yaklaşık 2 saat denizde kaldıktan sonra kurtarıldı. İstanbul'da bulunan bir akrabasının yanına giden Ghulam Mujtaba Haidar, ilgili birimlere kayıt yaptırdıktan sonra bu defa ailesini aramak üzere umut yolculuğuna çıktı. İstanbul, Aydın, İzmir, Çanakkale ve Bursa'da bulunan Göç idarelerini, morgları, Sahil Güvenlik, jandarma, polis gibi ilgili her yere bakan Haidar ve Barakzai, Çanakkale'ye de geldi.
Haidar, burada kendisine yardımcı olan Şebnem Göksel ile kısa bir görüntü çekerek, video paylaşım sitesine yükledi. Annesinin olaydan haberi olmaması için kendi dilinde konuşmayan Haidar, başından geçenleri İngilizce olarak anlattığı görüntüyle eşi ve çocuklarına ulaşmayı hedefliyor. O gece ve daha sonra yaşadıklarından bahseden Haidar, dehşet anlarını şöyle anlattı: "Ben, ailem, arkadaşım Suliman, hamile eşi ve ailesi, hepimiz bir botun içerisinde Yunanistan'a doğru ilerliyorduk. 21.00'e doğru botumuz su almaya başladı ve dakikalar içerisinde suya gömüldü. Birbirimizi tutmaya, ailemizden ya da yanımızdaki birini kurtarmaya ya da çocuklarımızı korumaya hiç şansımız olmadı. Yalnızca büyük oğlum Shahzad'ı tutabildim. Herkesin suda batan botta çığlık attığını hatırlıyorum. Batıyorlardı ve ben sadece izliyordum. Eşim ve kızım kayboluyordu. Gözlerine kadar suyun içerisindeydiler. Sadece başlarını görebiliyordum. Oğlumu yakalayıp tekrar yarıya kadar batmış botun içine döndüm. Eşimi ve kızımı da yakalamaya çalıştım ama onları bulamadım. Oğlumla yaklaşık 2 saat sonra kurtarıldık o bottan. O andan beri ailemin geri kalanı nerede bilmiyorum. Eşim, kızım ve küçük oğlum. Aynı şekilde Suliman'ın ailesi. Cankurtaranlar, Suliman'ın ailesinden kaybolan üç kişinin cesetlerini çıkardılar ama eşi hala kayıp. Suliman'ın eşi ve benim eşim. O zamandan beri ailelerimizi arıyoruz ama hala haber alamadık. Hala hayattalar mı bilmiyoruz. Kazadan bu yana neredeyse 40 gün geçti. O zamandan beri onları, olabilecekleri her yerde arıyorum. Umarım ailem hayattadır ve bu videoyu izleyebilirler. Eşime, oğluma ve kızıma sesleniyorum, Ankara'daki Afganistan elçiliğine gidebilirler ya da belki sana ulaşabilirler Şebnem. Bu mesaj sadece aileme değil, aynı zamanda onları gören, onlar hakkında herhangi bir şey duyan ya da bilen herkese. Polis, jandarma, hastaneler. Ailem hakkında herhangi bir şey bilenler, lütfen bana ulaşın, bana yardım edin."
(CİHAN)
