Suriye'nin Lazkiye ilindeki Bayırbucaklı Türkmenler, yıllar önce rejim güçlerince alıkonulan 150'den fazla yakınının akıbetini öğrenmek istiyor. Suriye Türkmen Meclisi Başkan Yardımcısı Muhammed Kömürcü'nün verdiği bilgiye göre rejim güçleri, Lazkiye'de 2011 ila 2014 yıllarında
Baas rejiminin 8 Aralık'ta çökmesiyle alıkonulan bu kişilerdenyakınlarını arayan Türkmen aileler, tutsakların evlerine dönmesi umuduyla yaşıyor.
Rejimin esir aldığı tutsaklardan biri de 23 yaşındaki Merve Hımeyş'in 2013'te alıkonulan babası. Hımeyş, Baas rejiminin düşmesinin ardından babasının eve dönmesini beklediklerini fakat bir haber alamadıklarını söyledi.
İmam olan babasının belirten Hımeyş, güvenlik güçlerinin soru sormak için götürdüğünü ancak sonrasındaanlattı.
Hımeyş, olaydan 4 ay sonra hapisten çıktığını söyleyen kişinin başkent Şam'dan köye geldiğini, söylediğini aktardı.
Babasının durumunun iyi olduğu mesajından sonra kaydeden Hımeyş, babasına dair aldıkları tek bilginin olduğunu belirtti.
Hımeyş, annesinin eşi hakkında haber almak için birçok kez Şam'a gittiğini hatta ancak ne durumuna ne de yaşayıp yaşamadığına ilişkin bilgi alabildiklerini söyledi. Annesinin bir yıl önce Şam'a gittiğinde bir subayın, aktaran Hımeyş, "Rejimin yıkılmasının ardından babamın döneceği umudu oluştu." dedi.
Hımeyş, sosyal medyada serbest kalanlara ilişkin paylaşımların kendilerine umut verdiğini dile getirerek "Hatta babamın isminin listede olduğu söylenmişti, herkes bizi arayıp soruyordu. Daha da umutlandık. Sevgiyi gördük, babam iyi biriydi, herkes onu severdi ancak dönmedi." diye konuştu.
Babasız büyümenin zor olduğunu vurgulayan Hımeyş, "Babasız büyümek, dayanaksız büyümek demek. Bu dönem mezuniyetim var, onun da burada olmasını isterdim. Ortaokul ve lisedeki mezuniyetlerde onu çok bekledim. " ifadelerini kullandı.
Hımeyş, babasının yokluğunda kendisine düştüğüne, onlar için güçlü kalmaya çalıştığına dikkati çekerek, "Etrafımdaki insanlar etkilenmesin diye duygularımı hep gizledim." dedi.
Sadece ailesinin değil tüm köy halkının babasının yokluğundan etkilendiğini dile getiren Hımeyş, köylülerinin babasını özlediğini kaydetti.
Hımeyş, akıbetine dair hiçbir bilgiye ulaşamadıkları babasının bir mezarının bile olmadığını söyleyerek, "Babama çektirdiklerini (Esed rejimi) onlar da yaşasın. Şu an sosyal medyada gördüğümüz işkence yerlerini hayal bile edemezdik.şeklinde konuştu.
Tutsaklardan Cuma Muhammed Molla'nın yeğeni Raid Molla, şeker hastası amcasının 25 Haziran 2013'te kontrol noktasında alıkonulduğunu söyledi.
O günden bu yana amcasıyla bir daha iletişim kuramadıklarını anlatan Molla, sürekli bir yerden bir yere nakledildiği yönünde haberler aldıklarını ancak kendisine ulaşamadıklarını kaydetti. Molla,amcası hakkında rejimin düşmesiyle haber beklediklerini söyledi.
Mart 2013'te eşi güvenlik güçlerince alıkonulan anlattı. Kara, işe gitmek üzere evden ayrıldıktan sonra bir daha eşinden haber alamadıklarını söyledi.
Yıllar sonra eşinin Şam'da tutulduğunu öğrenmesinin ardından oraya gittiğini belirten Kara ancakkaydetti.
Kara, iki çocuğunun, yaşadıklarını ifade ederek, "Çocuklar durumu biliyor. Sürekli babalarının neden tutuklandığını sorup sebebini öğrenmek isterlerdi, onlara durumu anlatmakta zorlanırdım. Çocuklar babalarının eksikliğinin acısıyla büyüdü ancak artık büyüdüler ve durumun farkındalar." dedi.
Çocukları için sabırlı ve güçlü kalmaya çalıştığını dile getiren Kara, "Rejiminin yıkılmasının ardından eşimin ancak hapisten çıkanların halini görünce ne kadar anladık. O an eşimin bu acıları yaşamaktansa ölmesini temenni ettim. Eğer eşim öldüyse kesinlikle işkenceden dolayı yaşamını yitirmiştir. Bunu yaşatanları asla affetmeyeceğiz." ifadelerini kullandı.
"Hakkımı istiyorum, çocuklarımın hakkını istiyorum. Eşimin nerede olduğunu bilmek hakkım. Eşim nerede? Öldü mü? Ne oldu?" diyen acılı anne, içinde bulundukları durumu ve çaresizliklerini şöyle anlattı:
Çocuklarım 11 yıl yoksulluk içinde babasız büyüdü, birçok şeyden mahrum kaldılar, çocukluklarını yaşayamadılar. Eşimin mezarı bile yok. Öldü mü, yaşıyor mu bilmiyoruz. Bize bir şey demediler, ölüm belgesi veya cenazesini bile teslim etmediler. Çocuklarım mezarını ziyaret etmek istese nereye gidecekler?
