Fetullahçı Terör Örgütü’nün (FETÖ) 15 Temmuz hain darbe girişimi sırasında 7’den 70’e herkes, vatanını savunmak için sokağa çıktı. Onlardan biri de henüz 17 yaşındaki Mahir Ayabak’tı. Darbe girişimini duyar duymaz iki arkadaşıyla Atatürk Havalimanı’na giden Mahir, burada FETÖ’cü teröristlerin silahından çıkan kurşunla şehit oldu. 15 Temmuz’un en genç şehitleri arasında yer alan Ayabak’ın ablası Kayla Zehra Ayabak, üzerinden 8 yıl geçmesine rağmen takvimlerinin hala 2016 Temmuz ayında kaldığını söyledi.
Küçük yaşı ve cesaretle dolu kalbiyle darbecilerin karşısında duran Mahir Ayabak’ın, çocukluğundan bu yana askere gitme ve şehit olma arzusuyla dolup taştığını anlatan Zehra Ayabak, “Sürekli olarak yaşını büyütüp askere gitmek istediğini söylüyordu. Bunun için aileme yalvardığını hatırlıyorum. Özellikle 2016 Ocak ayında şehit düşen polis ve askerlerimizi görüp bir kez daha bu teklifi yapmıştı. O ay içerisinde ‘Ben askere gideceğim, benim şehit olmam lazım’ deyip duruyordu. Hatta şehit olmadan üç gün önce yine annemle arasında bu konuyla ilgili bir diyalog geçince annem ona ‘Oğlum sen daha yeni serpildin, seni nasıl askere göndereyim?’ diye soruyor. Ama o asla vazgeçmemişti” dedi.
O karanlık geceyi hem hüzün hem de büyük bir gururla hatırladıklarını belirten Ayabak, kardeşi Mahir’in şehadetini babasının telefondan canlı olarak dinlediğini şu sözlerle aktardı: “Sırtından giren kurşunun kalbini delmesinden hemen önce babam ile konuşan Mahir, o sırada kamuflajlı teröristlerin kendilerine yaylım ateşi açtığını söylemiş. Yere düşen telefonunu almak üzere eğildiği sırada ise sırtından vurularak şehit düşmüş. Tüm bunlar babam telefondayken gerçekleşti. Bu çok travmatik bir süreçti bizim için.”
Darbe girişimini duyduklarında Mahir ile birlikte sokağa çıkıp direnişe katılmayı planladıklarını ancak kardeşinin gizlice Atatürk Havalimanı’na gittiğini dile getiren Zehra Ayabak, “Ama Mahir bize gelmeyi değil, kendi başına gitmeyi tercih etti” dedi. Ayabak, Mahir ile aralarında yalnızca 11 ay bulunduğunu ve adeta ikiz gibi büyüdüklerini belirterek yaşadığı kaybın kendi için atlatılması zor bir travma olduğunu vurguladı. Mahir’in şehit düştüğü tarihte takılıp kaldığını ifade eden Zehra Ayabak, “Mesela bir şeylere tarih atarken elim istemsizce 2016’ya gidiyor. Yani hâlâ 2016’daymış gibi. Sene 2024 olmuş, hâlâ yazı yazarken tarihe 2016 yazıyorum. Takvimim 2016 Temmuz’da kaldı. İlerleyemiyorum”
ifadelerini kullandı.
Kardeşini toprağa verdiği 2016’dan bu yana attığı her adımı, aldığı her kararı onun için yaptığını söyleyen Ayabak, “O artık tüm Türkiye’nin kahramanı. Ben de ona layık bir yaşam sürüp, onun bize bıraktığı mirası devam ettirmek istiyorum” ifadelerini kullandı.
Mahir’in her zaman başka bir dünyada, başka bir evrende yaşadığını düşündüğünü belirten Zehra Ayabak, “O çok nahif, eli açık ve vicdanlı bir çocuktu. Dünyaya dair pek bir merakı yoktu. Hiçbir zaman lükse düşkünlüğü yoktu. Bir çift ayakkabısı varsa ‘Bu bana yeter’ derdi. Annem çalıştığı dönemlerde onun yanına yardıma gider, okul harçlığını çıkartırdı. Annem hep, ‘Her akşam böyle oğlum gelirdi. Biz beraber dışarı çıkardık. Beraber eve gelirdik akşam karanlığında. Çalışmasa bile gelirdi, beni alırdı. Şu an 8 senedir o kadar boşlukta ve yalnız hissediyorum ki’ diyor. Herkesin yardımına koşardı, her yaştan arkadaşı vardı. Mahir şehit olduğunda henüz 3-4 yaşlarında olan çocuklar, şu an hala onun anısını yâd ediyor. Bayramlarda bile bizden önce mezarına gidip bayramlaşıyorlar. Çünkü hepsine bir iz bırakmış. Yaşları ne olursa olsun ağabeylik yapmış, destek olmuş. Mahallemizdeki bu çocukların birçoğunun evinde şu an Mahir’in ismi ve fotoğrafları var. Bu bizi çok etkiliyor” dedi.
