Özellikle şu son yıllarda her bayram ertesi bayram nasıl geçti sorusuna insanlar ağız birliği etmişçesine aynı cümleleri kuruyor. Eh işte nasıl olsun ki?
Bildik bayramlardan bir tanesi. Hemen ardından memnuniyetsizliğini klasik bir cümleyle tamamlıyor.
Nerede? o eski Bayramlar.
Aslında merak etmiyor da değilim. İnsanların bayramdan ne gibi beklentileri var?
Bayram denen arkadaş daha önceleri sırtında taşıdığı sürpriz dolu çuvalla mı girerdi evlerimize.
Söylesenize insan sıfatına soktuğunuz bayramlara çocuk gibi küsmekten ne zaman vazgeçeceksiniz.
Hala anlamıyorsunuz değil mi?
Değişen bayramlar falan değil. Asıl değişime uğrayan bizleriz kaybolan neşemizdir.
Biliyorum bir çoğumuz yorgunuz, kimimiz sıkıntılı, bazılarımız da dizlerine kadar dertlere batmış.
Kısacası hiç kimse bayram havası soluyacak kadar mutlu değil.
Tüm bu olumsuzluklara rağmen, Bayram ne durumda, hangi şartta, nasıl olursa olsun herkes için bayramdır, bayram gibi olmalı ve yaşanmalıdır.
Gelin bu bayram kısa bir süreliğine de olsa dertleri, kederleri, kini, nefreti, gereksiz öfkemizi bir kenara atalım.
O çok özlediğimiz manevi hazzı içimize işleyene kadar doyasıya yaşayalım, çocuklarımıza yaşatalım.
Allah ın biz kullarına ikramı olan bayramı öyle bir sevinç ve coşkuyla karşılayalım ki, bu coşku gönülden gönüle, evlerden evlere, ülkelerden, ülkelere ulaşsın.
Yüzümüzde beliren her gülümsemeyle kalpleri bütünleştirip, kardeşliği pekiştirelim.
Hadi bu bayram gülümseyin. Unutmayın siz gülerseniz bayramda güler.
Her gününüz bayram tadında geçsin.
İyi Bayramlar.
