Gelenekçi toplumlarda görülen ve Türkiye'de geçmişte yaygın olan akraba evliliği, son yıllarda düzenli olarak azalmaya başladı. Kentleşme ve sanayileşmenin hızlandırdığı modernleşmeyle değişen fikirlere bağlı olarak azalan akraba evlilikleri, Türkiye İstatistik Kurumu'nun verilerine de yansıdı. Evlenme istatistiklerine göre, 2010 yılında yapılan resmi evlenmelerin yüzde 5,9'unun akraba evliliği olduğu Türkiye'de, bu oran sonraki yıllarda düşüş göstererek 2023 yılında yüzde 3,2'ye geriledi. Akraba evliliği 14 yılda yüzde 48 azalarak 34 bin 564'ten 18 bin 26'ya düştü.
2010'dan 2024'e, yıllara göre akraba evliliği sayısı şöyle:
"2010'da 34 bin 564, 2011'de 33 bin 945, 2012'de 33 bin 608, 2013'te 31 bin 131, 2014'te 29 bin 978, 2015'te 28 bin 926, 2016'da 27 bin 261, 2017'de 25 bin 263, 2018'te 23 bin 808, 2019'da 21 bin 570, 2020'de 18 bin 671, 2021'de 22 bin 572, 2022'de 22 bin 159, 2023'te 18 bin 26."
Geçen yıl 565 bin 435 evlilikten 18 bin 26'sı akraba evliliği oldu. 2023'te akraba evliliklerinin en yaygın olduğu Şanlıurfa'da 15 bin 155 evliliğin yüzde 17,7 oranla 2 bin 679'u akraba evliliği olarak gerçekleşti. Bartın, 1234 evliliğin yüzde 0,6 oranla 7'si ile akraba evliliğinin en az görüldüğü kent oldu.
2010-2023 yılları arasında toplam 8 milyon 35 bin 521 resmi evlilik oldu. Bu dönemde yapılan evliliklerin 371 bin 482'si akraba evliliği olarak kayıtlara geçti. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi'ne göre 2022 yılında toplam evlilikler içinde, son evliliğinde birinci dereceden kuzenleri ile akraba evliliği yapmış 16 ve üzeri yaştaki bireylerin oranı yüzde 8,3 oldu. Akraba evlilikleri akrabalık türüne göre incelendiğinde, yüzde 46,5'inin hala- dayı çocukları, yüzde 27,2'sinin amca çocukları, yüzde 26,3'ünün ise teyze çocukları ile evli olduğu görüldü.
