Çocukluğumu hep “gereğinden uzun sürdü” diye düşündüm belli bir yaşıma kadar. Sonra şunu öğrendim: “İnsan sadece çocukluğunu yaşar, sonrasında hep onu arar.”Bir temmuzun dibiydi. Yahut bir ağustosun başı. Hatta belki sonuydu bir yazın. Ne önemi var? Geceydi. Köydeydim. On yaşında...