Trafiła tam w 1950 r. Miała dwadzieścia jeden lat i właśnie ukończyła kurs na spawacza. Praca przy spawaniu jest ciężka i uznawana za typowo męską. Zgarbiona, w ciemności, bez maski ochronnej, Anna spędzała całe godziny zamknięta w ciasnej przestrzeni kadłuba, wpatrzona w sypiące się iskry. Była przodownicą pracy. Wyrabiała 270 proc. normy. Kiedy zaszła w ciążę, w tych skrajnie trudnych warunkach pracowała aż do ósmego miesiąca. Gdy zaczęła sprawiać kłopoty władzy, poniosła konsekwencje. Z piedestału została strącona do otchłani.
