Pięć szybkich wniosków to cykl opisujący w skrócie dany mecz Lecha Poznań. Jeszcze przed przedstawieniem plusów i minusów danego spotkania, analizą gry konkretnego zawodnika czy dogrywką, prezentujemy pięć szybkich i pomeczowych wniosków. Kilkadziesiąt minut po każdym meczu na gorąco pięć spostrzeżeń na temat występu drużyny Kolejorza, poszczególnych piłkarzy czy obecnej sytuacji zespołu.
Dwie akcje, optyczna przewaga, wolna gra i prowadzenie
Lech dobrze rozpoczął dzisiejsze derby, szybko mógł zdobyć gola, gdyby którąś z dwóch sytuacji na gola zamienił Filip Marchwiński. Z upływem spotkania Kolejorz grał wolno, przewidywalnie, ale miał optyczną przewagę próbując zaskoczyć Wartę samym ustawieniem (1-3-4-3). Nasz zespół wyjątkowo na ten konkretny mecz zmienił system, Warta początkowo nie mogła się w tym połapać sama grając w eksperymentalnym zestawieniu m.in. bez nominalnego napastnika. Nasz zespół wyciągnął wnioski z poprzednich meczów, nie popełniał już tyle strat w środku pola, które napędzałyby kontry Warty, jednak sam w ofensywie grał za wolno i to już po kilkunastu minutach gry. Nasza drużyna tym razem nie wykonywała już tylu dośrodkowań, co w starciu z Górnikiem Zabrze, wrzutki w pole karne oczywiście były i po jednej z nich najpierw fatalnie chybił Kristoffer Velde, kilkadziesiąt sekund później Filip Marchwiński umiał już zamienić płaskie dośrodkowanie Afonso Sousy na gola. Lech prowadził do przerwy jak najbardziej zasłużenie, choć jego gra nie porywała. Warta była słaba, chyba nikt nie spodziewał się, że „Zieloni” po 2 tygodniach spokojnych przygotowań będą aż tak słabi. „Warciarze” nie mieli nawet groźnych, szybkich kontr, bo Lech nie popełniał tylu prostych strat, nie popełniał tylu błędów, ile w poprzednich meczach. Warta Poznań za bardzo liczyła niż na słabość Lecha Poznań.
Zły kwadrans i gol kończący emocje
Druga część gry rozpoczęła się podobnie, jak pierwsza odsłona. Lech atakował, nagle po 49 minucie więcej energii pokazała Warta, która zaczęła atakować większą liczbą zawodników. Pojawiły się groźne sytuacje, które zatrzymywał m.in. pewny Filip Dagerstal, były też strzały pewnie wyłapywane przez Bartosza Mrozka. Zespół Lecha Poznań zbyt łatwo dał się stłamsić, po kwadransie próbował opanować sytuację, ta sztuka mu się udała, Lech przestał grać z kontry, ponownie zaczął prowadzić grę. Atak pozycyjny prowadzony przez poznaniaków był bardzo wolny, nadal przewidywalny, zbyt mało piłkarzy angażowało się w ataki, widać było presję ciążącą na zespole, który po 3 kolejnych meczach bez wygranej tym razem nastawił się typowo na wynik. Dziwić mogły zmiany, jakie przeprowadzał John van den Brom. Z boiska zeszli m.in. słaby Michał Gurgul i Radosław Murawski (później okazało się, że mieli skurcze), dopiero bramka na 2:0 zakończyła emocje w tym meczu. Filip Dagerstal został w polu karnym po wcześniejszym stałym fragmencie, długie zagranie trafiło na prawą flankę do Adriela Ba Loua, który zdecydował się z pierwszej piłki i słabszą prawą nogą, wrzucić na drugi słupek, gdzie świetnie jego podanie głową wykończył Filip Dagerstal. Szwed będący cichym bohaterem tego spotkania dzięki skutecznej grze w defensywie zakończył emocje w tym meczu dając Kolejorzowi kolejne derbowe zwycięstwo. Przy stanie 2:0 ekipa Warty poddała się, przy lepszej skuteczności Lech mógł wygrać nawet wyżej 3:0.
Obie drużyny zaskoczyły siebie
Niedzielne derby nie zaskoczyły wynikiem czy przebiegiem gry. Zaskoczeniem były składy, jakie desygnowali obaj trenerzy, którzy nie zdecydowali się wystawić nominalnych napastników. Mikaela Ishaka zabrakło w kadrze ze względu na przeziębienie, rzekomo John van den Brom i tak by go nie wystawił, ponieważ chciał zmienić system pod Wartę i dać od początku Filipa Marchwińskiego. Czy faktycznie tak było? W każdym razie dziś zagraliśmy w systemie 1-3-4-3, które przechodziło na 1-4-2-3-1. Na wahadłach wystąpili Alan Czerwiński i Dino Hotić, Filip Marchwiński biegał na dziewiątce, a po jego bokach wystąpili Afonso Sousa (z prawej) i Kristoffer Velde (z lewej strony).
Mrozek – Dagerstal, Milić, Gurgul – Czerwiński, Murawski, Karlstrom, Hotić – Sousa, Marchwiński, Velde.
Lech Poznań kończył mecz z Wartą w następującym ustawieniu: Mrozek – Dagerstal, Milić, Pingot – Czerwiński, Karlstrom, Marchwiński, Pereira – Ba Loua, Szymczak, Wilak. Idzie zaryzykować stwierdzenie, że już nigdy więcej w takim zestawieniu nie zagramy. Dino Hotić to nie wahadłowy, Michał Gurgul i Maksymilian Pingot to jeszcze nie ten poziom, tercet z przodu Adriel Ba Loua, Filip Szymczak i Filip Wilak wygląda jak mieszanka wybuchowa.
Szału nie było, punkty się zgadzają
Dzisiejsze derby wyglądały podobnie, jak te poprzednie, w których Lech Poznań przepychał wygrane, natomiast Warta Poznań nic ciekawego nie pokazywała. Dziś Warta była słabsza niż w kwietniu, kiedy również przegrała 0:2. Warta rozczarowała, Lech za wiele nie pokazał, jednak miał więcej jakości, był skuteczniejszy i finalnie zasłużenie zdobył 3 punkty. Kolejorz oddał w niedzielę 11 strzałów (5 celnych), Warta miała 7 uderzeń, 2 celne i tylko 34% posiadania piłki. Co ciekawe „Warciarze” mimo tak niskiego posiadania piłki przebiegli dziś niemal taki sam dystans, jak Lech Poznań (niespełna 114 kilometrów) co może świadczyć o problemie fizycznym rywala. W niedzielne popołudnie coś drgnęło, lecz wyłącznie pod względem suchego wyniku, który jest akceptowalny. Lech po 3 meczach bez wygranej zdołał się przełamać, zwyciężył po wrześniowej przerwie na kadrę pierwszy raz od 7 lat i jeszcze po raz 7 z rzędu ograł Wartę. Dzięki zwycięstwu ten tydzień przynajmniej nie będzie gorszy od poprzednich. Lepiej na pewno nie jest, potrzeba kolejnych zwycięstw, aby wyjść z marazmu na wszystkich polach.
Wykorzystać sprzyjający terminarz
Wartę mamy odhaczoną, pora na kolejne wyzwania. W sobotę o 20:00 obowiązkiem jest pokonanie Stali, które byłoby dobrym fundamentem do rozpoczęcia budowy zwycięskiej serii, jaką Kolejorz potrzebuje, by zostać liderem. Terminarz nam sprzyja, szczególnie ważne będą pojedynki z Rakowem i z Pogonią w Szczecinie, które pokażą na co stać zespół Johna van den Broma. Na razie zmienił się tylko wynik, gra nadal nie porywa, pozostawia wiele do życzenia. Lech Poznań mimo wygranej 2:0 nie zachęcił dziś kibiców do chodzenia na stadion, sobotnie spotkanie ze Stalą Mielec pod względem frekwencji będzie zupełnie inne od tego z Wartą Poznań.
23.09, Lech – Stal (20:00)
28.09, Lech – Raków (20:00)
01.10, Pogoń – Lech (17:30)
06.10, Lech – Puszcza (20:30)
21.10, Lech – ŁKS (20:00)
24.10, Lech – Jagiellonia (18:00)
> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <
The post Pięć szybkich wniosków: Warta – Lech 0:2 first appeared on KKSLECH.com.
