Po wielu godzinach pod ziemią udaje im się wreszcie wydostać na powierzchnię; wydrapują się z ciemności i smrodu, z podziemia do świata ludzi: – Zamknij oczy, za duży blask. Nic więcej przez długi czas nie mają sobie do powiedzenia. Ta scena z „Kanału" Andrzeja Wajdy pochodzi z innego porządku niż pozostała część filmu. Cały obraz jest o tym, co było, wpuszczeniu w kanał historii, brodzeniu po omacku w czymś, o czym świat na zewnątrz, przez wzgląd na dobry smak, woli nawet nie wiedzieć.
