He, he, za mały był. I tak stary piernik już ;). Ja się obudziłem na gola Smolarka, bo spałem w pokoju z telewizorem. Ale najbardziej z tego mundialu (z poprzedniego nic) pamiętam Hugo Sancheza, roześmianą facjatę Linekera z okładek polskich gazet, wysokie wyniki - ZSRR jedna za drugą Węgrom ("grają jak napromieniowani"), Dania, która rozwala Urugwaj, żeby potem dostać bęcki od Hiszpanii niemal takim samym stosunkiem bramek (jak to?), oraz gadkę z sąsiadem (- I co, ciężko będzie z tym rywalem, nie? - No tak, ale moooooże sprawią niespodziankę...). Nawet mecz otwarcia pamiętam, bo całkiem wcześnie grali. To wszystko oczywiście poza Maradoną, który skradł show niemal całkowicie. Pamiętam też że byłem za Belgią, chyba tak przez reminiscencję jak inżynier Mamoń, bo w zasadzie mniej więcej od eliminacji do tego turnieju zacząłem oglądać kopaną. A na plastikowym boisku z ołowianą kulką (jeden z takich "analogowych" hitów PRLu dla dzieciaków) częściej wybierałem żółtych niż czerwonych, bo lepsi technicznie z założenia. W ogóle w tamtych czasach ten mundial to było chyba atrakcyjniejsze wydarzenie, mniej bodźców itd.
