Pierwsza euforia to ćwierćfinał 66 Korea-Portugalia 0:3 do przerwy - Euzebio niemal sam wygrywający awans do półfinału w drugiej połowie. A ekstaza...
Osiem lat później. Sędzia gwiżdże po raz ostatni w meczu Polska-Argentyna 3:2, rozhisteryzowany "Kulawy" (red. Ciszewski) sadzi błąd za błędem (już nie językowe, ale wręcz ortograficzne) i nagle... - na klatce schodowej zaczynają trzaskać drzwi, łomot nóg na schodach, metalowa poręcz wibrująca niesamowitym dźwiękiem. Nie wytrzymałem i też pognałem. Po chwili wszystkie dzieciaki z bloku były na podwórku, kopały piłkę a wśród nich paru nas dwudziestolatków. A starzy na balkonach. I wszyscy byliśmy Deynami, Szarmachami, Gadochami, Latami, Żmudami, Gorgoniami... - z drużyny nie brakowało nikogo.
P.S.
Kiedyś chyba już o tym pisałem... - oglądałem MŚ (wszystko łącznie z powtórkami) i zaliczałem sesję egzaminacyjną. Na ostatnim (siódmym) egzaminie się poddałem. Nie byłem w stanie skoncentrować się na tyle, żeby zrozumieć pytania. Jedyny oblany egzamin na studiach... - nie sposób zapomnieć!
