Może i mam w sobie coś z masochisty, ponieważ gdy przed losowaniem różni ludzie podawali swoje grupy marzeń, to ja zawsze myślałem: – O rany, tylko nie ta! Ktoś chciał Panamę – pfff, strata czasu. Ktoś inny Tunezję, ale najlepiej z opcją wymiany na czteroosobowy zespół „Trubadurów”, których można byłoby sklepać bez wysiłku nawet 8:0 – rany, co za nuda... Ze zdziwieniem odnotowywałem, że moje grupy marzeń u innych nazywane były grupami śmierci.
