'Als ik soms naar de tafel loop en mijn gezin zie zitten, denk ik: zo ziet het er dus uit als ik er niet meer ben'. Na zo'n zin kun je mij opvegen. Helemaal als hij uit de mond komt van een 28-jarige moeder van drie kinderen met uitgezaaide borstkanker, die weet dat ze niet lang meer te leven heeft. Hoe oneerlijk. Heeft ze borsten, eierstokken, alles laten weghalen, is de kanker toch weer terug, in haar rug deze keer.
