Бір әкеден туған, мінез-құлықтары мүлде үйлеспейтін екі ұл болыпты. Олар өсіп, мектепті тамамдап, кәсіп таңдайтын жасқа да жетіпті. Балалар ақыл сұрап, әкесінің алдына келеді.
— Әке, менің бай болғым келеді. Бірақ маған мұғалімім сен сараңсың деген еді, сараң адам ешқашан бай болмайды екен, ендеше мен де ешқашан бай болмайтын шығармын.
— Балапаным-ау, мүлде керісінше ғой. Сен үнемшілсің, сондықтан бай боласың.
— Менің де бай болғым келеді — дейді екінші ұл. — Бірақ та мен ақшаны үнемдегеннен гөрі жұмсағанды жақсы көремін. Мен ешқашан бай болмайтын шығармын.
— Балам-ау, қайта сенің ақшаға байланып қалған емессің. Ендеше, оны бизнеске көп ойланбай батыл...
