Ертеде бір төрт ұры адам мал, жылқы ұрлап алуға жолаушы болып шығыпты. Біреуінің аты — Қағанақбас екен және біреуінікі — Шибұт, тағы біреуінікі — Қылкеңірдек, төртіншісінің аты Тұз екен. Қолдарына ештеңе түспеген соң, ақыры, жүріп, біреудің бір ешкісін ұстап алып, бір бұлақтың бойына келіп, сол жерде түстеніп, әлгіні сойып, тамақ қылуға асыпты. Шибұт түрегеліп, Қағанақбасқа айтады:
— Сен мына майлы тоқ шектерін қарныменен суға апарып, жуып келе ғой, — деп. Қағанақбас барып, шектерді жуып отырса, оның басына, бетіне шыбын, маса қонып, қаптап, тынышын алған соң, Қағанақбас ыза болып, қолыменен масаларды қуамын деп, басына салып қалған екен де, басы жарылып, өліп...
