Баяғы өткен заманда Мысыр шаһарында Алған деген бай болыпты. Ол байдың Берген, Мерген, Құйым деген үш баласы болыпты. Ол бай- төрт түлік малда есеп болмайтын бай екен. Балаларының алды 18 жаста, ортаншысы 16 да, ал кіші баласы 8 жаста екен. Балалары ержеткен соң, бір күні балаларын шақырып алып, «Балаларым, сендердің екеуің ер жеттің. Ал, Құйым болса, әлі жас. Сендер мына малдарыңды алып, өздерің бағыңдар, мен кәртейдім» — дейді. Оған балалары: «Жоқ, әке. Бізге малыңның керегі жоқ. Әке малы — шатақ мал, бізге шатақ малдың керегі жоқ. Мал керек болса, өзіміз тауып аламыз» — дейді. Әкесі ары айтады, бері айтады, оған...
