Жалайыр елінің бір топ игі жақсылары ел арасындағы бір даулы істі бітіріп, үйлеріне қайтып келе жатып, бір байдың ауылына қонған екен. олардың ішінде Жылкелдіұлы Ескелді де болыпты. Ертеңінде әлгі қонақтар жолға қайта шығарда Ескелді:
— Маған рұқсат етіңіздер, мен түске дейін осы ауылда қала тұрайын аялдап. осы жолдың бойымен бір атақты адам Тәшкен жаққа келе жатқанға ұқсайды. Мен сол кісіні көріп, тілдесіп қалуым керек, — депті.
Жанындағы кісілер:
— Оу, Есеке, ол кісің кім? — дейді.
— Оны кейінірек біле жатарсыздар, — дейді Ескелді.
Сонымен жолдастары кетіп, Ескелді сол ауылда қалып қояды. Сонда кетіп бара жатқандардың біреуі:
— Ескелдіні былайғы...
