Даладан жылы леп есті. Адырларды жапқан қалың қар бір аптаның ішінде сабындай көпіршіп еріді де, алашабырланған қыр-қырқаның буы бұрқырай бастады. Аула мен есік алды, қора маңы едәуір құрғап қалып еді, күншуаққа отыратын қарттардың қарасы көбейді. Балалар да жадырап сала берді. Дегдіген алаңқайларға топтанып, доп қууға кіріскен-ді.
Жұрт көңілі көтеріңкі. Біреуі есік алдындағы арықты тазалап, біреулер тал-терегін отап, қауырт қимыл дүбірі ауыл әрекетінен анық байқалады.
— Анау жарықтықтар биыл өз орнына келер ме екен, Науан? — деді үй артындағы арықты аршып, демалып отырған кісінің қасына келіп, тізе бүккен ұзын бойлы қара шал.
— «Құс жолынан адаспас» дейді ғой. Келетін шығар.
Науан...
