გაანებეთ ამ ფეხბურთელებს თავი.
გაანებეთ ამ ხელოვანებს თავი.
გაანებეთ ამ საპატრიარქოს თავი.
მაგათაც ეგ უნდათ, რომ გაანებო, და წყნარად მიირთვან ის, რასაც მიირთმევენ.
არა, არ უნდა გაანებო.
ან როგორ გავანებოთ, როცა ეგა ვართ, რაცა ვართ. ბევრნი კი არა ვართ, ერთი ბეწო ერი ვართ.
თუ ერთს გავანებეთ თავი, ბარემ მეორესაც შევეშვათ, იქვე მესამესაც, და რაღა დავრჩებით?
გუშინ ბერლინში საქართველოს საელჩოსთან გამართულ საპროტესტო აქციაზე ყოფნისას, მწერალ ნინო ხარატიშვილს ვუთხარი, საუბარი მიჭირს, სიტყვები ენაზე მაკვდება-მეთქი. არადა, წამომცდა, სინამდვილეში სხვანაირად მინდოდა თქმა. ნინომ, არ დაივიწყო ეგ ფრაზა, მერე სადმე გამოიყენეო. ეს ჩვენი, სამწერლობო ამბებია, ლამაზი ფრაზების შეგროვება.
მწარედ გამეცინა. როდის მერე? ან სად? ან როგორ უნდა გამოიყენო რამე სიტყვა, თუ მწერალს ხელი გაგქვავებია?
მაგრამ სანამ ენას ჯერ კიდევ ატრიალებ, უნდა იმეორო და იმეორო სულ უფრო ხმამაღლა და სულ უფრო ხშირად: სადა ხართ, დემნებო, ხატიებო, ილიებო?
არავინ გთხოვთ, იღრიალოთ: „გაჟიმე რეჟიმი! გაჟიმე რეჟიმი! გაჟიმე რეჟიმი!“ უბრალოდ, ნუ მიედ-მოედებით. თქვით, თქვით სათქმელი მიკიბ-მოკიბვის გარეშე. მე ჯერ არ მინახავს არცერთი მკაფიო სიტყვა თქვენგან. და თუკი ვინმე რამეს ამბობთ, რასაც შემდეგ ნაცემ-ნაგვემი ხალხი დააფრიალებს, ამბობთ ორაზროვნად. ხომ იცით, რომ ლიტონია, სიაბანდია, ფუყეა ეგ სიტყვები.
ქოცთა ენაა ასეთი, თავისი ორ ფეხზე დგომებითა და ევროპაში ღირსებით შესვლებზე. ახლა თუ არ გამოადექით თქვენს ხალხს, როცა ყველაზე მეტად სჭირდებით, სხვა როდისღა? ორაზროვანი პოსტები არ ითვლება. ახლა ან ბნელ მხარეს დგახარ, ან ნათელ მხარეს. ნუ მიძვრებით ამათ შორის, რუხ მხარეში. ეს ბიძინას საუფლოა. იმისი, ვინც ერთი ხელით გენერალ ლებედს აფინანსებდა, მეორით - ეფესბეს.
გუშინ აქციაზე არავინ გამოსულა საქართველოს საელჩოდან ჩვენთან. ჩუმად გვითვალთვალებდნენ ჩაბნელებული ფანჯრებიდან. ლანდიღა გამოჩნდებოდა ხოლმე, როცა ფარდას შეარხევდნენ. ერთადერთი, ვიღაც ქართველმა კაცმა ჩაგვიარა, გვერდითა სახლში შევიდა. იქ ცხოვრობენ საქართველოს საელჩოს თანამშრომლები. სანამ ჩაივლიდა, ზიზღით მოგვიგდო, აქ რას ღრიალებთ, შევწუხდი, წადით, თქვენს სახლებში იყვირეთო.
არა, არ მოგასვენებთ, ყველგან შეგახსენებთ, ვინცა ხართ და რაცა ხართ. ჰოდა, აბა, სადა ხართ, ჩვენო სასიქადულო მამულიშვილებო, პირში რომ წყალი ჩაგიგუბებიათ?
ეგებ, ეგ წყალი კი არა, სხვა რამეა?
ბლოგში გამოთქმული მოსაზრებები ეკუთვნის ავტორს და შეიძლება ყოველთვის არ ემთხვეოდეს რედაქციის პოზიციას.
