«Մեդիալաբի» հարցերին պատասխանում է «Զանգ» քաղաքացիական նախաձեռնության խմբի անդամ Միքայել Նահապետյանը
– Պարո՛ն Նահապետյան, «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժումը վերադասավորումների փուլում է, որից հետո կրկին շարունակելու է պայքարը, այս մասին հունիսի 19-ի մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց Բագրատ Սրբազանը։ Ձեր գնահատմամբ՝ շարժումը հաջողելու շանսեր ունի՞։
– Ես ի գիտություն եմ ընդունում, որ իրենք նման պլաններ ունեն, ու, մեծ հաշվով, փոփոխությունն այն է, ինչ բոլորս ենք ուզում, միայն թե արդյունավետ ճանապարհի մասին մեր գնահատականները տարբերվում են։ Ես կարծում եմ, որ գնալ նույն ճանապարհով, որով գնացել են բոլոր գնացողները նախորդ 4-5 տարիներին՝ նորից պրոցեսների մեջ չներգրավվելով, կոնսենսուսի չգալով առողջ այն հատվածի հետ, որը մինչև այս պահն այնքան էլ համաձայն չի եղել փողոցում կատարվողի ձևին, բովանդակությանը և այլնին, այսինքն՝ այդ մարդկանց համար նոր ու համոզիչ օրակարգ էր պետք առաջ քաշել։
Եթե մենք գնում ենք նույն ճանապարհով, ընդ որում՝ բոլոր առումներով, ապա չեմ կարծում, թե մենք պետք է ստանանք տարբերվող արդյունք։
– Ի՞նչ պետք է արվի, որ այդ շերտերը ևս միանան, ու ինչո՞ւ չի արվում։
– Կարծում եմ, որ որոշ բաներ հենց պրոցեսի գենետիկայի մեջ արդեն իսկ անհնար է, օրինակ՝ հանրության այն հատվածը, որի մասին ես ասացի, որին պետք է ներգրավել, իր համար երկքաղաքացի ու հոգևորական մարդու թեկնածությունն անընդունելի է:
Բագրատ Սրբազանը շատ լավ մարդ է, դրական խարիզմա ունի, բայց այդ ամբողջ համակրանքով հանդերձ՝ մարդիկ պատկերացնում են ավելի քաղաքական, ոչ հոգևորականի ճանապարհ անցած մարդու վարչապետություն, որովհետև այս երկրում, որտեղ ոչ մի բան առանց այդ էլ երաշխավորված չէ, դեմոկրատական ուղի անցած մարդու թեկնածությունը փոքրիշատե երաշխիք է, որ դեմոկրատիա կունենա։
Շարքերով նման հարցեր կան, որոնք չեն լուծվել, չեն կարգավորվել, ու այդ պայմաններում դժվար է նեղանալ մարդկանցից, որ չեն միանում։
– Ասում էին, որ եթե Բագրատ Սրբազանի թեկնածությունը չառաջադրվեր , շարժումը կմարեր, մարդիկ չէին միանա, Սրբազանը միակն էր, որը մեծ վստահություն էր վայելում։
– Մարդիկ, որոնք դա ասում են, ըստ էության, Բագրատ Սրբազանին մեղադրում են ստախոսության համար, որովհետև Բագրատ Սրբազանը հրապարակային հայտարարել է, որ կա թեկնածու, որի շուրջ կա համախոհություն, որն ինքը չէ, այդ հայտարարությունը Բագրատ Սրբազանն արել է մինչև իր թեկնածության մասին խոսելը։
– Պարո՛ն Նահապետյան, իսկ, ըստ ձեզ, ինչո՞ւ Սրբազանը, ըստ էության, հետ կանգնեց իր այդ խոսքից ու առաջադրեց իր թեկնածությունը։
– Կարծում եմ՝ այդտեղ դերակատարություն ունեցավ նաև այն մի քանի տասնյակ մի հոգանոց կուսակցությունների հետ հանդիպումը, որոնց առաքելությունն է գալ, ասել, ես ձեր ցավը տանեմ, ինչ ասեք՝ կանենք, մենակ վերջում արտահերթ ընտրություններ կանեք, որ ինձ էլ հեռուստացույցով ցույց տան։ Ուրիշ բան այդ մարդկանցից պետք է չէր ակնկալել։ Դե հիմա այդ մարդիկ թող գնան ու օգնեն Սրբազանին։
– Այնուամենայնիվ, վերադասավորումներից հետո շարժումը կկարողանա՞ արդյունքի հասնել։
– 1988-ի շարժումը տարբեր հաջողություններով, վերափոխումներով, սեզոններ փոխելով, ի վերջո, հանգեցրեց հաջողության, այսինքն՝ տեսականորեն չի բացառվում, որ հանրության օրգանիզմում այդպիսի մեծ պրոցեսների ընթացքում ճիշտ պահին, ճիշտ վեկտորներ փոխվեն, ու տրանսֆորմացիան տեղի ունենա: Բայց, մյուս կողմից՝ 88-ը մի դեպք էր, մյուս կողմից՝ կան տասնյակ ու հարյուրավոր դեպքեր մեր իսկ քաղաքական հետագա պատմության, որ մի անգամ այդ կարճ տարածությունը վազելու ընթացքում չի հաջողվում դա հաղթահարել, երկրորդ շանս այս հանրությունը չի տալիս, հիմա չգիտեմ՝ Սրբազան հորը կարո՞ղ է տան այդ երկրորդ շանսը։
– Այս շարժումն առաջացավ, որպեսզի կանխեր ընթացող սահմանազատումն ու սահմանագծումը, մտավախություն չունե՞ք, որ մինչև այդ երկրորդ շանս տալու կամ չտալու վերջնարդյունքը տեսնելու ժամանակը գա, այդ գործընթացն ավարտվի, որովհետև այն կանգ չի առել։
– Խոշոր հաշվով, Նիկոլ Փաշինյանն այս պահին կարողացել է հաղթահարել հերթական տաբուն, այսինքն՝ այն հանրային էներգիան, որն առաջացել էր Տավուշում անարդար սահմանազատման, սահմանագծման հետ կապված, այս պահին, թվում է թե, նա հաղթահարել է, եթե որևէ էական աշխատանք չտարվի, ու ճիշտ գործ չարվի, ապա տեսականորեն համանման մյուս բոլոր դեպքերը Փաշինյանի համար մեղմ են անցնելու: Հետո կգա արդեն անկլավային խնդիրը, որտեղ կարող է նրա համար մեծ բարդություն ծագել, բայց հստակ է մի բան․ ինչ նախապայման հայտարարել է Ալիևը, այդ մարդը ինչ-որ պահի գնալու է դա կյանքի կոչելու։
Քրիստինե Աղաբեկյան
MediaLab.am
The post Երկրորդ շանս այս հանրությունը չի տալիս, հիմա չգիտեմ՝ Սրբազան հորը կարո՞ղ է տան այդ շանսը. Միքայել Նահապետյան first appeared on MediaLab Newsroom-Laboratory.
