اوچا: حذف سیستماتیک زنان و دختران از زندگی عمومی بحران بشری افغانستان را تشدید کرده است
شماری از زنان در افغانستان میگویند که محدودیتها وضعشده از سوی حکومت طالبان و بحرانهای بشری زندگی آنان را بهشدت دشوار کرده است.
یک زن از ولایت هرات که بهدلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت که محدودیتهای طالبان فعالیتهای روزمره و تلاش آنان برای تأمین معیشت را با چالش روبهرو کرده است.
«قبلاً آرایشگاه داشتیم که آن را بسته کردند، بعد از آن تجارت زعفران به راه انداختیم آن را هم گفتند خرید بین زنان و مردان است اجازه ندادند کجاست زنان پولدار که بیایند و زعفران خریداری کنند، بعد بخش نوآوری و کارآفرینی بود آن را هم ممنوع کردند و مؤسسات را اخطار دادند، ایران میرفتم و میآمدم تجارت میکردم هر بار امر به معروف میگفت کجا میروی چه کار میکنی، محرمات کجاست، پاسپورتم را گرفت گفت یا اینطرف باش یا آنطرف، هرچه برایشان گفتم که خرجومصرف زندگی را از کجا بیاورم، نمیشود به گپ نمیفهمد.»
یک زن دیگر سرپرست یک خانواده و کارمند پیشین یک ادارهٔ دولتی در کابل بهشرط افشا نشدن نامش نیز به رادیو آزادی گفت که پس از بازگشت طالبان به قدرت و از دست دادن وظیفهاش، با مشکلات جدی اقتصادی مواجه شده است.
«من ده هزار افغانی معاش داشتم، کرایهٔ خانه هم است، بل برق، آب و مصارف طفلها است، سه طفل دارم یتیم هستند شوهرم شهید شده، بسیار زندگی کردم برای ما مشکل است خودم هیچ سرپرستی ندارم و نانآور خانه برای سه طفل یتیم هستم، همین طفل کورس و مکتب میروند به کاغذ و قلم و مصارف خوردن به همه چیز نیاز دارند.»
این در حالیست که دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ سازمان ملل متحد (اوچا) میگوید حذف سازمانیافتهٔ زنان و دختران از زندگی عمومی یکی از عوامل کلیدی تشدید بحران بشردوستانه در افغانستان است.
(اوچا) در گزارشی که سهشنبه ۳۰ دسمبر منتشر کرده گفته که محدودیتها بر زنان و دختران تأثیر قابلتوجهی بر زندگی روزمرهٔ مردم دارد و خطرات حفاظتی برای دختران و زنان و خشونت مبتنی بر جنسیت، کار کودکان و ازدواجهای زودهنگام نیز ادامه دارد.
گزارش افزوده که افغانستان در سال ۲۰۲۶ همچنان از بزرگترین بحرانهای جهان خواهد بود.
در ادامه آمده که سالها جنگ، شکنندگی اقتصادی، کمبود سرمایهگذاری در خدمات اساسی و محدود شدن پیهم حقوق شهروندان، مقاومت بخش بزرگی از نفوس این کشور را بهشدت تضعیف کرده است.
بر اساس این گزارش، این فشارهای مزمن اکنون با تشدید ناامنی غذایی، بازگشت گستردهٔ مهاجران از کشورهای همسایه، خشکسالی ناشی از تغییرات اقلیمی و حوادث طبیعی پیدرپی، همزمان شده و وضعیت را پیچیدهتر ساخته است.
اوچا هشدار داده که در سال آیندهٔ میلادی حدود ۲۱ اعشاریه ۹ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز خواهند داشت.
پیش از این برخی از سازمانهای امدادرسان تأکید کردهاند که رسیدگی فوری، هماهنگی کمکها و توجه ویژه به زنان و کودکان، میتواند وضعیت را برای جمعیت آسیبپذیر قابل مدیریت سازد.
حکومت طالبان پیش از این گفته که وضعیت بشری در افغانستان به حد وخیم نیست که نهادهای بینالمللی گزارش میدهند و مدعی است حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلامی تأمین شده است.
این در حالیست که طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، محدودیتهای گستردهای بر زنان از جمله در بخش آموزش و کار وضع کردند.
برنامهٔ توسعهای سازمان ملل متحد (یواندیپی) در ماه اپریل سال جاری هشدار داد که اعمال این محدودیتها در دو سال آینده میتواند یک میلیارد دالر به اقتصاد افغانستان خساره وارد کند.