وزارت میراث فرهنگی برای نخستین بار پس از تأسیس سازمان و وزارت میراث فرهنگی مجوز حراج آثار تاریخی را صادر کرد درنتیجه اشیای این حراج در موزه ملی فرش ایران به دید عموم گذاشته و به فروش می‌رسند. آیا آثار موجود در نخستین حراج رسمی و با مجوز میراث آثاری است که از درون زمین و در حفاری‌های غیرمجاز به دست آمده؟ آیا این حراج به قاچاقچیان اشیای تاریخی کمک می‌کند که آثار خریداری شده در بازار زیرزمینی اشیای تاریخی را به صورت شفاف عرضه کنند؟ آیا این حراج مسیر معاملات زیرزمینی در قالب قانونی را هموار نمی‌کند؟ این‌ها سوالاتی است که باید پاسخ داده شود و ایلنا برای دریافت پاسخ این پرسش‌ها سراغ محمدرضا زاهدی، رییس اداره اموال فرهنگی و تاریخی وزارت میراث فرهنگی رفته است تا مشخص شود چرا وزارت میراث فرهنگی که سالیان طولانی خرید و فروش آثار تاریخی را تقبیح کرده است، این‌بار مجوز رسمی حراج برای این آثار صادر کرده است؟
به گزارش خبرنگار ایلنا، وزارت میراث‌فرهنگی برای نخستین بار مجوز حراج آثار تاریخی در ایران را صادر کرد. مجوزی کاملا قانونی اما پر از ابهام و حاشیه! مجوزی که خرید و فروش آثار تاریخی را از وضعیت زیرزمینی به حضور در اتاق شیشه‌ای ارتقاء داد. هر چند پیش از آنکه وزارت میراث‌فرهنگی به حراجی پارسه چراغ سبز نشان بدهد تا چکش این حراجی با پشتوانه قانونی بر فروش آثار کوبیده شود، دو حراج دیگر (حراجی ملی و حراجی باران) در ایران بدون مجوز از وزارت میراث‌فرهنگی اقدام به خرید و فروش آثار تاریخی کرده بودند. برخی معتقدند، مجوز قانونی وزارت میراث‌فرهنگی در شرایطی صادر شده که سیاست شفاف و روشنی در مواجهه با جلوگیری از قاچاق اشیاء تاریخی وجود ندارد.
با این حال، «محمدرضا زاهدی» رئیس اداره اموال فرهنگی و تاریخی وزارت میراث‌فرهنگی نظر دیگری را اعلام می‌کند. او در گفتگو با خبرنگار ایلنا به تشریح کامل چگونگی صدور مجوز حراجی آثار تاریخی، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های موجود و همچنین کنترل نامحسوس حراجی‌ها، محل خرید و فروش آثار در بازار منوچهری و فروشگاه‌های صنایع‌دستی می‌پردازد. آنطور که نماینده وزارت میراث‌فرهنگی معتقد است، این شیوه راهی مطمئن برای ثبت و ضبط و کنترل اموالی است که در اختیار بخش خصوصی و مردم است.
