ساختار بیرونی این بنا یادآور معماری «بروتالیستی» است که ویژگی اصلی آن استفاده از بتن عریان برای ایجاد احساس عظمت و استقامت بود؛ احساسی که شاید در وهلۀ اول و بر طبق یک نگاه کلیشه‌ای، با یک محیط «زنانه» چندان سازگار نباشد. اما نکتۀ اصلی این اثر می‌تواند در همین نهفته باشد: ارائۀ تعریفی دوباره از «زنانگی» در قالب مفاهیمی همچون استقامت، سرسختی و اراده.
